Do managers act opportunistically towards the end of their career?

با توجه به اینکه مدیران به بازنشستگی نزدیک می شوند، افق های شغلی شان کوتاهتر می شود و ممکن است با دستیابی به رویکرد ریسک پذیر تر و کوتاه مدت شروع به رفتار اپراتوری کنند. سرمایه گذاری های ریسک درازمدت، مانند تحقیق و توسعه، می توانند از این مشکل بیشتر رنج ببرند، زیرا بازده آنها پس از مدتی بازنشستگی می شود. برای کاهش چنین رفتاری، بیشتر قراردادهای اجرایی اجرایی شامل انگیزه های عملکرد بلند مدت می شوند. در این مطالعه ما فرض می کنیم که پرداخت غرامت درازمدت بدهی به شکل بازنشستگی تعریف شده می تواند مشکل افق حرفه ای را بیشتر کند. ما تجربی تأثیر اپورتونیسم مدیریتی، تحت تأثیر پرداخت حقوق بازنشستگی را بر سرمایه گذاری تحقیق و توسعه بررسی می کنیم. ما متوجه می شویم که به طور متوسط ​​مدیران اجرایی انگلستان تحقیق و توسعه را مختل نمی کنند زیرا افق های شغلی خود کوتاه تر می شوند. اما، جزء بازنشستگی تعریف شده از مزایای اجرایی، مدیران اجرایی که به بازنشستگی نزدیک تر هستند، به کاهش سرمایه گذاری های تحقیق و توسعه می انجامد. نتایج ما حاکی از آن است که قراردادهای غرامت اجرایی باید به درستی تنظیم شود که مدیران به بازنشستگی نزدیک شوند.