Policy uncertainty and the optimal investment decisions of second-generation biofuel producers

عدم اطمینان به عنوان یک توضیح ممکن برای عملکرد ضعیف استاندارد سوخت قابل بازیافت، که برای تشویق سرمایه گذاری در تولید سوخت های پیشرفته، اعمال شده است، ذکر شده است. غیر قابل پیش بینی بودن بازارهای سوخت معمولی، درآمدها و هزینه های تولید بیو سوخت را نااطمینانه می سازد. علاوه بر این، عدم قطعیت سیاست، در قالب بازنگری سالانه و تعدیلات در برنامه، هزینه هایی را برای برآورده شدن استانداردهای قابل بازیافت، غیرممکن می سازد. این مقاله اولین بار است که عدم قطعیت جمع کننده تولید کنندگان سوخت زیستی را تجزیه می کند و اثر عدم قطعیت بازار سوخت و عدم اطمینان سیاست را در تصمیم گیری در مورد ورود و خروج از بازار سوخت زیستی منزوی می کند. نتایج نشان می دهد که عدم اطمینان در بازار های سوخت معمولی و عدم اطمینان در وضعیت استاندارد برنامه قابل بازیافت سوخت، انگیزه های ورود و خروج از بازار سوخت های زیستی را به شیوه های مختلفی تحت تاثیر قرار می دهد. تعدیل سالانه به استاندارد همراه با انقضای غیرقابل پیش بینی و بازگرداندن اعتبار مالیاتی مخلوط کننده می تواند برای جلوگیری از سرمایه گذاری در سوخت های زیستی و تضعیف کارایی برنامه کار کند.