Effect of bond layer thickness on behaviour of steel-concrete composite connections

عملکرد اجزای سازنده کامپوزیت فولادی بتن بستگی به اتصال در رابط فولادی دارد. چسب های ساختمانی به عنوان ماده پیوند بین اتصالات فولادی و بتنی به رسمیت شناخته شده است. ضخامت لایه چسب در یک اتصال کامپوزیت نقش کلیدی در افزایش حداکثر ظرفیت پیوند دارد. در این مقاله اثر تغییر در ضخامت لایه چسب بر ظرفیت اتصالات، لغزش نهایی در رابط و سختی برش اتصال مورد بررسی قرار گرفته است. بیست و پنج نمونه آزمایشی به منظور رسیدن به ضخامت مطلوب لایه چسب، برش مستقیم انجام شد. مقاومت نهایی و لغزش نسبی تمامی پنج ضخامت لایه چسبنده از نمونه های فولادی که از طریق مطالعات تجربی بدست می آید، با استفاده از تجزیه و تحلیل عناصر محدود شد. الگوهای شکست اتصال باند نیز به طور قابل توجهی دیده می شود و مشخص می شود که با ضخامت لایه چسب متفاوت است. از شکست چسب به شکست ناپذیر (چسبنده و انسجامی) و از شکست مخلوط تا حالت سفتی شکست و با افزایش ضخامت تغییر می کند. در ضخامت مطلوب، رابط کامپوزیت یک حالت مخلوط شکست را تجربه می کند. اثربخشی اتصالات باند اتصال اتصالات برشی مکانیکی برشی از طریق مقایسه رفتار بار لغزش هر دو مشخص شد.