PLP1 gene duplication as a cause of the classic form of Pelizaeus-Merzbacher disease – case report

Pelizaeus-Merzbacher disease (PMD) is a rare X-linked dysmyelination disorder of the central nervous system (CNS). PMD is caused by mutations in the PLP1 gene located at Xq22 and encoding the major myelin component in CNS, proteolipid protein 1 (PLP1). The disease is clinically heterogeneous. Phenotypes are generally categorized into classic and connatal forms. Connatal PMD has more rapid progression with early death, while patients with classic PMD generally survive to adulthood. Both forms of the disease are caused by point mutations as well as rearrangements – multiplication (mainly duplication) and deletion of the PLP1 gene.We present a case of a male patient affected by the classic form of PMD with benign course, except severe dysarthria with the characteristic laryngeal stridor, which is more typical for connatal form of the disease. The diagnosis has been confirmed at the molecular level. The patient has duplication of all 7 exons of the PLP1 gene. This duplication was inherited from the patient's mother, who is an unaffected carrier of the mutation. The patient's family pedigree analysis revealed the interfamilial variability of the phenotype among affected male relatives.

StreszczenieChoroba Pelizaeusa-Merzbachera (Pelizaeus-Merzbacher disease – PMD) to rzadka, sprzężona z chromosomem X choroba dysmielinizacyjna ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Spowodowana jest mutacjami znajdującego się w locus Xq22 genu PLP1, kodującego główny składnik otoczki mielinowej OUN, białko proteolipidowe 1 (PLP1). Charakteryzuje się heterogennością obrazu klinicznego. Wyróżniamy dwie jej postacie – wrodzoną i klasyczną. W obu formach pierwsze objawy występują już we wczesnym dzieciństwie. W postaci wrodzonej progresja choroby jest jednak zdecydowanie szybsza, w postaci klasycznej pacjenci osiągają zazwyczaj średni wiek życia. Podłoże molekularne obu postaci choroby stanowią zarówno mutacje punktowe, jak i rearanżacje genu – multiplikacje (głównie duplikacje) oraz delecje genu PLP1.W pracy przedstawiono opis przypadku mężczyzny z klasyczną postacią PMD o łagodnym przebiegu, u którego występowały objawy charakterystyczne dla postaci wrodzonej – nasilone zaburzenia artykulacji mowy o typie stridoru krtaniowego. Rozpoznanie choroby zostało potwierdzone badaniami genetycznymi. U pacjenta stwierdzono duplikację wszystkich eksonów genu PLP1. Mutacja została odziedziczona od matki, bezobjawowej nosicielki. Analiza rodowodowa wykazuje u chorego rodzinną postać choroby o zmiennym obrazie fenotypowym u spokrewnionych chorych płci męskiej.