The relationship of relative child care and parenting behaviors in fragile families

مراقبت از کودکان نسبی شایع ترین نوع مراقبت از کودکان است، به ویژه برای خانواده های کم درآمد و اقلیت های نژادی / قومی. این نوع مراقبت از کودک ممکن است حمایت احساسی و همچنین ایجاد استرس را ایجاد کند. این مطالعه بررسی می کند که آیا استفاده از مراقبت نسبی کودک باعث بهبود شیوه های فرزندپروری مادران می شود. داده ها از 3475 خانواده در خانواده های ضعیف خانواده و مطالعه سلامت کودک مورد بررسی قرار گرفتند که چگونه مراقبت نسبی کودکی مربوط به رفتارهای والدین و نحوه شکل گیری آنها در میان خانواده های نژادی / قومی و مهاجر است. استرس والدین به عنوان یک مددکار احتمالی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد که بین استفاده از مراقبت های نسبی کودک و رفتارهای فرزندپروری، به ویژه فرزند خشونت آمیز (به عنوان مثال، پرخاشگری فیزیکی و روحی) و رفتارهای مثبت والدین (به عنوان مثال، والدین انضباطی غیر خشونت آمیز) رابطه معنی داری وجود دارد. مراقبت از والدین نسبت به مادران سیاه پوست و مهاجران، اثرات مثبت برای مادران سفید و اثرات متفاوتی برای مادران اسپانیایی داشت. استرس والدین این روابط را تعدیل کرده و تأثیرات مثبت مراقبت نسبی را بر پدر و مادر خشن، یعنی رفتارهای پرخاشگری فیزیکی و روحی، تضعیف می کند. انتظار می رود که نتایج به کار رفاه کودکان و همچنین تحقیقات مراقبت از کودکان کمک کند و پیام هایی را برای پاسخگویی به نیازهای اقلیت ها و خانواده های آسیب پذیر ارائه دهد.