Do children fare for better and for worse? Associations among child features and parenting with child competence and symptoms

کودکان در حساسیت نسبت به شیوه های فرزندپروری تفاوت دارند، که ممکن است بر مهارت و رشد آنها از علائم روانی تاثیر بگذارد. سه چارچوب نظری که حساسیت جوانان به والدین و پیامدهای بالقوه را مورد توجه قرار میدهند، شامل مدل تحریک استرس، فرضیه افتراق حساسیت و فرضیه حساسیت است. هدف از بررسی حاضر بررسی رابطه بین صفات ژنتیکی، اندوفنوتایپ و فنوتیپ های کودک با والدین و ارتباط آن با سازگاری اجتماعی و عاطفی و علائم از ابتدای تولد تا نوجوانی (سن 18 سالگی) است که از دیاتیز- مدل تنش، فرضیه افسردگی، و یا فرضیه حساسیت فراتر رفتن. ما همچنین بررسی کردیم که آیا یک روش ارزیابی (به عنوان مثال، پرسشنامه، مشاهدات) و (ب) دوره رشد (به عنوان مثال، دوران کودکی و نوجوانی) که در طی آن متغیرها تحت تأثیر حمایت از دیدگاههای نظری مورد بررسی قرار گرفتند. پشتیبانی برای هر چارچوب یافت شد، اما در سراسر مطالعات متفاوت بود. این پشتیبانی ناسازگار ممکن است به این دلیل باشد که برخی از ویژگی های خاص کودک به عنوان آسیب پذیری عمل می کنند، در حالی که دیگران به عنوان عوامل فاکتور عمل می کنند؛ ابعاد فرزندآوری مورد بررسی ممکن است جوانب مختلف جوانان را تحت تأثیر قرار دهد؛ یا تفاوت جنسیت در ویژگی های خاص کودک ممکن است به طور متفاوتی پیش بینی کند جوانان مهارت های اجتماعی و عاطفی و یا پیشرفت علائم. سایر توضیحات بالقوه شامل مسائل مربوط به آگاهان و تغییرات متنی در رفتارهای کودکان، رویکردهای تحلیلی مختلف، روش ارزیابی و دوره ارزیابی توسعه است.