The interaction between risk, return-risk trade-off and complexity: Evidence and policy implications for US bank holding companies

ما دو جنبه از خطر بانک را با تاکید بر تعامل بین آنها بررسی می کنیم. علاوه بر این، در سراسر تجزیه و تحلیل، ما بین بانک های غیر پیچیده و پیچیده تمایز می یابیم، که اخیرا می تواند به عنوان یک سطح بالایی از خطر در نظر گرفته شود. ما به دنبال ایجاد چگونگی تعامل این عوامل خطر با ساختار بازار، ساختار بازار و متغیرهای اقتصادی است. نتایج کلیدی نشان می دهد که نوسانات درآمد (ریسک کسب و کار) با قدرت بازار افزایش می یابد، اما با اندازه و تولید کاهش می یابد، در حالی که ریسک پذیری (ریسک مدیریتی) با قدرت بازار کاهش می یابد و با افزایش حجم و تولید افزایش می یابد. علاوه بر این، در بررسی بازگشت به ازای هر واحد ریسک، نتایج نشان می دهد که افزایش بازده و ریسک پذیری با عوامل خاص بانک و محیط اقتصادی همراه است، در حالی که کاهش ریسک با ساختار بازار مرتبط است. این نشان دهنده مدیریت ریسک است که با عوامل تحت کنترل بانک یا بهبود محیط خارجی افزایش می یابد اما با تعامل رقبا کاهش می یابد. به طور کلی، نتایج نشان می دهد که سیاست باید بر روی نقدینگی و باثبات سهام تمرکز کند که باید در مقیاس پذیری عمل کند، اما اندازه و ساختار بازار به تنهایی عوامل تعیین کننده خطر بیشتری را تعیین نمی کنند. از لحاظ بحران مالی اخیر، احتمال دارد که اعتدال بزرگ که بحران را ادامه داد، به علت رشد اقتصادی بیشتر باعث ریسک پذیری بیشتر شد، اما بدون ایجاد تأخیر لازم نبود.