State-conditioned soil investment in rural Uganda

در حالی که خاک های ضعیف تولید کشاورزی را در سراسر مناطق روستایی و جنوب صحرای آفریقا محدود می کنند، بیشتر کشاورزان خرده مالکان به علت استفاده از دانشمندان و سیاست گذاران خاک، در خاک خود سرمایه گذاری نمی کنند. یک ادبی کوچک اما در حال رشد، محدودیت های بیوفیزیکی را در زمینه سرمایه گذاری در خاک و به ویژه سرمایه گذاری در زمین های تهیه شده دولتی بررسی می کند. این شیوه ای است که باروری خاک فعلی باعث سرمایه گذاری در خاک های فقیر و کشاورزی می شود. در حالی که برخی تحقیقات نشان می دهد که کشاورزان بیشتر در خاک های کم باروری سرمایه گذاری می کنند، نویسندگان دیگر مخالف را پیدا می کنند. ما دو نوع سرمایه گذاری خاک با شرایط دولتی را مدل سازی می کنیم و نشان می دهیم که در حالی که تغییرات آلی در قالب کود یا کمپوست به طور مطلوب بر روی توطئه های باروری کم استفاده می شود، سرمایه گذاری های ساختاری برای جلوگیری از تخریب خاک ممکن است در هر قطعه ای مطلوب نباشد و یا بهینه باشد فقط با ارزش بالا، توطئه های باروری بالا. با استفاده از داده های پانل سطح داده شده از اوگاندا، ما دریافتیم که اندازه گیری باروری خاک از سال 2003، یک دهه بعد، روش های مدیریت خاک بعدی را پیش بینی می کند. به عنوان پیشبینی شده توسط مدل تحلیلی ما، کشاورزان احتمالا ترجیح می دهند که اصلاحات ارگانی را به قطعه های باروری کم بکار ببرند. شیوه های حفاظت از کارآیی و سرمایه گذاری های ساختاری در قطعه ها بسیار نادر است، و این نشان می دهد که این اندازه گیری ممکن است به اندازه کافی موثر در سودآوری در اوگاندا باشد. با این حال، برخی از اقدامات حفاظت از محیط زیست در سال 2003 پیش بینی شده است. این انجمن ها و انجمن های مربوط به اصلاحات ارگانیک در برابر بسیاری از کنترل ها بسیار پایدار هستند - به نظر می رسد که شرایط شروع خاک برای تصمیم گیری های بعدی مربوط به سرمایه گذاری خاک و مسیر های باروری خاک اهمیت دارد. با هم، مدل و تحقیقات تجربی به بحث قبلی در مورد سرمایه گذاری خاک تحت شرایط دولتی می پردازند و به حل و فصل ملاحظات ظاهرا غیرمستقیم تجربی در ادبیات کمک می کنند.