Can tax reforms help achieve sustainable development?

در این مقاله تمرکز بر اصلاحات است که از کاهش مالیات بر درآمد سرمایه با افزایش مالیات بر کالاهای کثیف یا مالیات بر انتشار آلودگی، جبران خسارات مالی دولت می شود. ما یک مدل نسلهای همپوشانی با نرخ مرگ و میر وابسته به سن ایجاد می کنیم. ما عددی اثرات رفاهی زیست محیطی و غیر محیطی را که نسل های موجود و آینده در طول عمر تجربه می کنند، ارزیابی می کنیم. اولا وقتی که این اصلاحات شامل مالیات بر کالاهای کثیف می شود، ما می بینیم که افراد بالای 65 سال و نسل های آینده سود دو برابر را تجربه نمی کنند. هنگامی که این اصلاحات شامل مالیات بر آلودگی می شود، ما افراد بالای 25 سال و نسل های آینده داریم سود دوجانبه را تجربه نمی کنیم. دوم، بر خلاف اصلاحات که بر مبنای مالیات بر کالاهای کثیف است، اصلاحات بر اساس مالیات بر انتشار آلودگی، اثرات منفی رفاهی غیر محیطی و اثرات مثبت زیست محیطی را برای نسل های آینده افزایش می دهد. سوم، نتایج ما را با مدل های دائمی جوانان مقایسه می کنیم. ما نشان می دهیم که این دو مدل ارزیابی کیفی و کمی متفاوت سود سهام دو را انجام می دهند. علاوه بر این، مدل جوانان دائمی، تمایل به پتانسیل اصلاحات را برای بهبود پارتو و غلبه بر اثرات نامطلوب آن بر توزیع بین نسل های خالص دارد. بنابراین، تجزیه و تحلیل ما نشان می دهد که این اصلاحات مالیاتی به تنهایی نمیتوانند به دستیابی به توسعه پایدار کمک کنند؛ زیرا آنها رفاه را در نسل های مختلف تقسیم می کنند. مدل سازی یک روند جمعیت شناختی واقع بینانه در ارزیابی توزیع رفاه میان نسل ها مهم است.