Patterns in municipal food scrap programming in mid-sized U.S. cities

در سال های اخیر، از شهرهای مختلف آمریکا، منافع قابل ملاحظه ای که در انهدام مواد غذایی و سایر زباله های آلی از جریان زباله های جامد شهری وجود داشته است، مورد توجه قرار گرفته است. با استفاده از مجموعه داده های منحصر به فرد جمع آوری شده از طریق بررسی از شهرهای متوسط ​​ایالات متحده آمریکا در سال 2015، این مقاله الگوهای الگوهای مدیریت ضایعات غذایی در سطح شهری را بررسی می کند. به طور خاص، این مطالعه تا حدی که ویژگی های مشترک در میان مکان هایی است که به احتمال زیاد ظرفیت شهرداری برای انحراف زباله های مواد غذایی را توسعه می دهد، بررسی می کند و چگونه این الگو ها می توانند به سیاست گذاران مشتاق مهاجرت به مدیریت مواد پایدار در سطح محلی، اطلاع دهند. ما از یک مدل رگرسیون لجستیک استفاده می کنیم تا روابط بین دو نوع ظرفیت انحراف زباله های غذا و ویژگی های سیستم زیستی اجتماعی و اقتصادی و شهری را بررسی کنیم. ما دریافتیم که خصوصیات اجتماعی و اقتصادی همبستگی محدودی با حضور برنامه نویسی ضایعات غذایی در کل در شهرهای متوسط ​​دارد. از سوی دیگر، شهرهای با جمع آوری زباله های حیاط و قیمت گذاری واحد، بیشتر احتمال دارد که برنامه های انحراف مواد غذایی نیز داشته باشند. ما بیشتر متوجه می شویم که در شهرهای متوسط ​​می توان تراکم جمعیت را با مجموعه ای از برآمدگی های مواد غذایی مقایسه کرد، همانطور که وجود قیمت گذاری واحد، در حالی که شهرهایی که برنامه های بازیافت مجدد فرورفتگی منبع را حفظ کرده اند، احتمال کمتری دارند مجموعه ضایعات غذایی.