Assessing Instructions in Augmented Reality for Human-robot Collaborative Assembly by Using Demonstrators

روبات ها در حال تبدیل شدن به سازگاری بیشتر و آگاهی از محیط اطراف خود هستند. این منطقه تحقیقاتی از همکاری های انسانی ربات ها را باز کرده است، که در آن انسان ها و روبات ها به طور مستقیم به جای سلول های جداگانه به طور مستقیم متصل می شوند. صنعت تولید نیاز به توسعه محصولات جدید دارد. این به این معنی است که اپراتورها به طور مداوم نیاز به یادگیری روشهای جدید تولید دارند. اگر دستورالعمل ها برای اپراتور و تعامل بین اپراتورها و روبات ها می توانند مجازی شوند، این قابلیت بالقوه قابل تغییر و قابل دسترسی برای اپراتورها است. واقعیت افزوده قبلا نشان داده است که در ارائه دستورالعمل های اپراتورها در مونتاژ موثر است، اما در مورد ارزیابی ها و دستورالعمل های طراحی عمومی هنوز هم وجود دارد. این مقاله دو هدف دارد. اولا، هدف آن ارزیابی اینکه آیا تظاهرکنندگان می توانند برای شبیه سازی همکاری های انسانی ربات استفاده شوند، انجام می شود. ثانیا، هدف آن ارزیابی اینکه آیا رابطهای مبتنی بر واقعیت افزوده میتوانند برای هدایت افراد آزمون از طریق یک روش مونتاژ ناشناخته قبلی استفاده شوند. هدف بلند مدت تظاهرکنندگان این است که به عنوان یک تست مدلی برای چگونگی کارآمدی دستورالعمل اپراتورهای همکاری با یک ربات عمل کند. تست های خلبان نشان داده است که دستورالعمل های واقعیت افزوده می توانند اطلاعات کافی برای کارکنان غیرتخصصی برای انجام وظایف مونتاژ ساده فراهم کنند، در صورتی که بخشی از مراحل با همکاری مستقیم با یک ربات انجام می شود. ناسازگاری دستورالعمل های افراد آزمون باعث خطاهای متعددی در طول مونتاژ شده است، بنابراین تحقیقات آینده در مورد چگونگی کارکردن دستورالعمل ها مورد نیاز است.