Antimicrobial Peptides and Innate Lung Defenses

عفونت های تنفسی یک مشکل عمده بالینی هستند و درمان به طور فزاینده ای با ظهور مقاومت آنتی بیوتیک های میکروبی پیچیده می شود. توسعه آنتی بیوتیک های جدید بدنامی بسیار پر هزینه و آهسته است. بنابراین، استراتژی های جایگزین مورد نیاز است. پپتید های ضد میکروبی، مولکول های مولکولی مرکزی سیستم ایمنی، به عنوان جایگزینی برای آنتی بیوتیک های مرسوم در نظر گرفته می شوند. این پپتید ها طیف وسیعی از فعالیت ها را شامل می شود، شامل نه تنها فعالیت ضد میکروبی مستقیم، بلکه همچنین ایمونوادولاسیون و ترمیم زخم. در ریه، سلول های اپیتلیال فضایی و نوتروفیل ها به طور خاص به سنتز آنها کمک می کنند. ارتباط پروتئین های ضد میکروبی برای دفاع میزبان در برابر عفونت در مدل های حیوانی نشان داده شده است و با مشاهدات در مطالعات بیمار، نشان دهنده تغییر بیان و / یا شرایط نامطلوب برای عمل آنها در انواع بیماری های ریوی است. مهمتر از همه، پپتیدهای ضد میکروبی علیه میکروارگانیسم هایی هستند که مقاوم به آنتی بیوتیک های معمولی هستند، از جمله باکتری های مقاوم به چند دارو. برای استفاده از این پپتید ها در درمان عفونت ها، از جمله استفاده مستقیم از پپتیدهای ضد میکروبی، افزایش تولید محلی آنها و ایجاد شرایط مطلوب برای عمل آنها، چندین استراتژی پیشنهاد شده است. در این بررسی، پیشرفت های اخیر در پپتید های ضد میکروبی در تحقیقات ریه و بالینی برای درمان های جدید بیماری های ریوی مورد بحث قرار گرفته است.