Illegality and inequity in Ghana's cocoa-forest landscape: How formalization can undermine farmers control and benefits from trees on their farms

یافته های ما نشان می دهد که چگونه حقوق مادی را که دولت برای شرکت ها ارائه می دهد، با اعطای حقوق رویه ای به کشاورزان از طریق مکانیسم حق ازدواج در زمینه مزرعه در مزرعه، جبران آسیب به محصولات کاکائو و مذاکره با جامعه، متعادل است. سطوح موافقت نامه مسئولیت اجتماعی با شرکت های خصوصی. با این حال مقایسه این حقوق رسمی با حقوق غیر رسمی موجود کشاورزان نشان می دهد که کنترل کشاورزان و دسترسی به مزایای درختان در مزارعشان به طور مشخص در بخش غیر رسمی غلط «غیر قانونی» بیش از سیستم مبتنی بر دولت «قانونی» بالاتر است. کشاورزان انتخاب می کنند درختان را در مزارع نگهداری کنند تا به سایه کاکائو و پیش بینی مزایای فروش غیر رسمی خود بپردازند. با این حال، واحدهای تولیدی هدف، ریشه کن کردن همه تولیدات غیر رسمی در مزرعه است و به همین ترتیب حقوق محلی موجود را تهدید می کند و ضمانت را برای کاهش درختان در مزرعه کاهش می دهد. به جای جریمه بیشتر سیستم های محلی مدیریت حکومتداری، نگهداری از پوشش درخت و به اشتراک گذاری منافع محلی بهتر خواهد بود: 1) لغو امتیازات کشاورزی در زمین های کشاورزی، 2) ترک تمایز بین درختان کاشته شده و بومی در مزارع، 3) درک، شناخت و احترام به حقوق غیررسمی موجود کشاورزان، مقامات سنتی و دامپزشکان اره برقی برای درک الگوهای دسترسی و کنترل درختان و چوب درختان در میان خود. به طور کلی، مطالعه موردی، این ادعا را مورد چالش قرار می دهد که رسمیت بخش بودن برای مدیریت جنگل های پایدار ضروری است و ارزیابی دقیق تر و متقابلا آگاهانه از هزینه ها و منافع احتمالی مرتبط با اشکال خاص اصلاحات قانونی و سیاستی را اعطا می کند.