Development of damage functions for flood risk assessment in the city of Colombo (Sri Lanka)

عمق در برابر منحنی خسارت برای ارزیابی خطر سیل انجام شده در کلمبو، سریلانکا توسعه داده شد. عناصر اصلی ارزیابی خسارت شامل ساختن پارچه ها، ساختن محتوا، زیرساخت های توزیع شده و وسایل نقلیه بود. رویه های فعلی برای توسعه عملکرد آسیب با جدا کردن آسیب به ساخت و ساز و محتوا بهبود یافته؛ استفاده از ساختمان های واقعی ساختمان به جای اختصاص دادن توابع ساختمان به مناطق شهری؛ ارزیابی آسیب های زیربنایی به دقت؛ و آسیب رسانی به وسایل نقلیه. منابع اطلاعاتی شامل آژانس های زیر بنایی، صورتحساب مقادیر برای ساختمان ها، مشاوره های متخصص، نظرسنجی های خانوار و آژانس های بیمه بود. پارچه ساخت به سه دسته تقسیم شد: نیمه دائمی، یک طبقه و دو طبقه. محتویات ساختمان به 7 نوع بر اساس عملکرد به عنوان انبار / ذخیره سازی، صنعتی، مغازه ها، دفاتر، مسکونی، آموزشی و بهداشتی طبقه بندی شده است. نسبت مقادیر ارزش دارایی ها به آن محدوده از 1.67 برای انبار / ذخیره سازی تا 0.20 برای آموزش بود. هر دو تحلیل "چه چیزی" و داده های تاریخی برای تولید منحنی ها استفاده می شود. داده ها به عنوان زیان در واحد سطح یا طول واحد بدست آمد؛ یا به عنوان ضایعات نقطه. برای 140 کیلومتر مربع مساحت شهری، خسارات تولید شده از 37 تا 549 میلیون دلار برای دوره های بازگشت از 5 تا 100 سال، با میانگین عمق نفوذ در محدوده 0.48 تا 1.28 متر است (و تا 5.8 متر) مجموع تلفات غیر مسکونی به ساختمان های مسکونی با دوره بازگشت افزایش یافت (و با هم به ترتیب 75-85٪ از آسیب). محتویات مسکونی به نسبت آسیب پارچه به طور کلی حدود 1.5 بود. درصد آسیب به زیرساخت ها بسیار زیاد نبود، اگر چه به وسیله وسایل نقلیه، به ویژه در دوره های بازدهی پایین تر.