کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7257324 1472415 2014 19 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Collaborative foresight: Complementing long-horizon strategic planning
ترجمه فارسی عنوان
آینده نگاری مشارکتی: تکمیل برنامه ریزی استراتژیک بلند مدت
کلمات کلیدی
استراتژی - پیش بینی استراتژیک - برنامه ریزی مشارکتی - ساختار طراحی گفتگویی - نقشه برداری نفوذ
فهرست مطالب مقاله
چکیده
واژگان کلیدی
1. مقدمه
شکل 1. چارچوب استراتژی مربوط به کار، اثر لوئیز و رول  (1)
2. رویکرد پژوهش 
2.1 مطالعه موردی عملی سازمانی
2.2 روش برنامه ریزی موازی 
2.3 برنامه ریزی مبتنی بر قابلیت ها 
شکل 2. برنامه ریزی موازی و فرایندهای مدیریت
2.4 طراحی محاوره ای ساختاریافته 
2.5 شرکت کنندگان فرایند طراحی محاوره ای 
2.6 فرایند طراحی برنامه
2.7 روش طراحی محاوره ای ساختاریافته 
2.7.1 فرایند برنامه ریزی دو مرحله ای
شکل 3. مجموعه ای از روش ها در طراحی محاوره ای ساختاریافته (11)
2.7.2 مرحله تعریف چالش
2.7.3 مرحله طراحی با ایجاد سناریو 
2.7.4 تحلیل تأثیر متقابل
2.7.5 منابع
3. تئوری
شکل 4. نگاشت تأثیر متقابل توانمند سازهای فناوری نسبت به چالش های علم و فناوری
3.1 تئوری عملیاتی مدیریت  
3.2 تئوری یادگیری سازمانی
3.3 استراتژی چند وجهی در مدیریت تحقیقات 
3.4 محرک های پیچیدگی پویش مرز  
3.5 علم طراحی گفتمان
3.6 اثربخشی فرایند برنامه ریزی 
4.یافته ها
4.1 اجماع قدرتمند با آینده نگاری مشارکتی 
4.2 اولویت های استراتژیک با نفوذ 
شکل 5. نقشه نفوذ چالش های استراتژیک 20 ساله
4.3 تأثیر متقابل چالش ها بر راه حل ها
4.4 مسیرهای استراتژیک 
4.5 سناریوها و شرح های راه حل  
شکل 6. مسیر استراتژیک 3: پژوهش سیستم های شناختی برای فعال سازی سیستم های مورد اعتماد
4.6 تحلیل نفوذ در مقابل اهمیت قضاوت جمعی
شکل 7. تغییر آرای اولیه از اولویت های مهم تا با نفوذ
4.7 یادگیری سازمانی در فرایند کارگاه آموزشی 
5.بحث
5.1 مکمل روش های برنامه ریزی
5.2 تأثیرات فرایند برنامه ریزی 
5.3 همکاری و اجماع مؤثر 
6. نتایج
6.1 استدلال مشارکتی برای عدم قطعیت مهم
6.2 روش های برنامه ریزی و آینده نگاری 
6.3 مفاهیم نظری و عملی برای مدیران سازمان های تحقیقات و توسعه 
ترجمه چکیده
این مطالعه موردی عملی ادغام مؤثر برنامه ریزی مشارکتی با استفاده از آینده نگاری بلند مدت را در یک سازمان پژوهشی دولتی سلسله مراتبی نشان می دهد. هدف این مطالعه ارزیابی اثربخشی برنامه ریزی استراتژیک مشارکتی و سلسله مراتبی (از پایین به بالا) به عنوان مکمل ایجاد استراتژی سلسله مراتبی (از بالا به پایین) است. نهادهای بزرگ پژوهشی به برنامه ریزی بلند مدت سرمایه گذاری می پردازند و باید با عدم اطمینان و پیچیدگی قابل توجه و تغییرات اجباری مقابله نمایند. آینده نگاری مشارکتی با اصلاح ایده پردازی، تعریف مسئله و توافق نظر در استراتژی های بلند مدت باعث افزایش انعطاف پذیری سازمانی و در ایجاد سناریو موجب افزایش گوناگونی دیدگاه ها می شود و در نتیجه منجر به بهبود گزینه های استراتژیک می گردد. از طراحی محاوره ای ساختاریافته به عنوان روش برنامه ریزی استراتژیک مکمل در فرایند برنامه ریزی مبتنی بر قابلیت ها استفاده گردید. این دو روش در جلسات موازی با شرکت کنندگان سازمانی مختلف اجرا شدند، در حالی که به اشتراک گذاری اطلاعات بین گروه ها به شدت محدود شده بود. شرکت کنندگان با استفاده از طراحی محاوره ای ساختاریافته به برنامه ریزی مؤثر ساختار دقیقی پرداختند که نشان دهنده مشکلات استراتژیک بلند مدت و ایده هایی به عنوان راه حل برای آنها بود. این رویکرد آینده نگاری مشارکتی توافق نظر زیادی را در مورد اولویت های سازمانی تعریف شده در سناریوها و مسیرهای سرمایه گذاری نشان داد. روش طراحی محاوره ای ساختاریافته نشان داد که برنامه ریزی تعاملی و خلاقانه با برنامه ریزی منطقی سنتی ادغام شده است و با ترکیب دانش ضمنی عمیق شرکت کنندگان مختلف از آن پیشی گرفته است و همچنین از طریق تسهیل همکاری در جلسات برنامه ریزی باعث افزایش انسجام سازمانی شده است.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی مدیریت، کسب و کار و حسابداری کسب و کار و مدیریت بین المللی
چکیده انگلیسی
An action case study demonstrates an effective integration of collaborative planning using long-range foresight in a hierarchical government research organization. The purpose of the study was to evaluate the effectiveness of collaborative, bottom-up strategic planning as a complement to top-down strategizing. Large research institutions plan investment over long time horizons and must cope with significant uncertainty, complexity, and mandate changes. Collaborative foresight enhances organizational resilience by improving ideation, problem definition, and consensus in long-horizon strategies. It increases the variety of perspectives in scenario creation, resulting in improved strategic options. Structured Dialogic Design (SDD) was employed as a complementary strategic planning method to the mandated Capabilities-Based Planning (CBP) process. The two methods were conducted in parallel sessions with different organizational participants, strictly limiting information sharing between teams. Participants using SDD to plan efficiently produced a detailed structure representing long-horizon strategic challenges and solution ideas. This collaborative foresight approach demonstrated strong consensus for organizational priorities defined in scenarios and investment pathways. The SDD method demonstrated that transactive and generative planning integrated with traditional rational planning and surpassed it by incorporating deep tacit knowledge from diverse participants. It also fostered organizational cohesion through facilitated collaboration in the planning sessions.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Technological Forecasting and Social Change - Volume 85, June 2014, Pages 134–152
نویسندگان
, , , ,