Looking into the future: An inward bias in aesthetic experience driven only by gaze cues

تعصب درونی یک اصل بسیار قدرتمند تجربه زیبایی شناختی است: در تصاویر قاب (مانند عکس ها)، ما چهره های محیطی را که به سمت درون (در مقابل خارج) قرار دارند، ترجیح می دهیم. چرا این تعصب وجود دارد؟ از آنجایی که عوامل در جهت رو به رو هستند، یک احتمال جالب توجه این است که تعصب درونی، منعکس کننده یک ترجیح برای دیدن صحنه ها از منظری است که به ما امکان می دهد که شاهد اقدامات پیش بینی شده آینده باشیم. این حساب دشوار است با صفحه نمایش های قبلی تست شود، که در آن روبرو شدن اغلب با هر یک از پروفایل های شکل جهانی یا مکان های نسبی ویژگی های برجسته (از جمله مثال چهره افراد به طور کلی بصری جالب تر از پشت سر آنها است). اما در اینجا ما یک تعصب درونی داخلی در قضاوت زیبایی شناختی به دست می آوریم که نشانه ای است که به لحاظ اجتماعی قدرتمند است ولی بصری ظریف است: نگاهی غلط. افراد به منظور افزایش تجدید نظر زیبایی های تصاویر، موقعیت افراد را در تصاویر تنظیم می کنند. افرادی که با نگاه مستقیم به مناطق خاصی قرار نگرفتند، به طور خاص در مناطق خاص قرار نگرفتند، اما افرادی که دچار آسیب دیدگی بودند، قابل اعتماد قرار گرفتند تا ظاهرا به سمت داخل حرکت کنند. این نشان می دهد که تعصب درونی می تواند از ویژگی های ظریف ظریف، زمانی که این ویژگی ها نشان می دهد که چگونه وقایع آینده ممکن است گسترش یابد.