Can overexploited fisheries recover by self-organization? Reallocation of fishing effort as an emergent form of governance

با توجه به هزینه های بالا و مشکلات در اجرای کنترل، ماهیگیری کمتر از فعالیت های زمینی تنظیم می شود. در حوزه های حکومت ضعیف، خودارائه اغلب حکومت است. درک مکانیسم های اقتصادی زیست محیطی که چنین سیستم های ماهیگیری را در اختیار دارند، برای تصمیم گیری در مورد چگونگی حمایت از جوامع ماهیگیران واقعی اهمیت دارد. تخصیص مجدد تلاش های ماهیانه زمانی اتفاق می افتد که عملکرد اقتصادی کاهش یابد، و پیشنهاد بازخورد بین تحرک ماهیگیران و استفاده بیش از حد محلی را می دهد. ماهیت این بازخورد در اینجا با استفاده از رویکرد مدل سازی بیولوژیکی اقتصادی که برای ماهیگیری در سنگال مورد استفاده قرار می گیرد، مورد توجه قرار گرفته است. گورخر سفید، یک ماهی تجاری بسیار ارزشمند است که در سنگال به شدت مورد استفاده قرار گرفته و به دلیل کمبود تنظیم مقررات ماهیانه همراه با تقاضای بالا تخمین زده شده است. به طور شگفت انگیز، تجزیه و تحلیل ما از فرود و تنوع قیمت مرتبط نشان می دهد که بهبودی آهسته این ماهیگیری اکنون در حال انجام است. انگیزه این یافته ها، دو مدل به اجرا گذاشته شد که برای تحرک ماهیگیران و تغییرات ماهیانه می باشد. هر دو مدل بینش مشابهی را ارائه دادند: تحرک با تلاش ماهیگیری همراه با قیمت های متغیر ماهی، تغییری را از سوءاستفاده محلی به بهره برداری پایدار منطقه ای ایجاد کرد. با توجه به اینکه در سال های اخیر میزان تحرکات ماهیگیری شدید افزایش یافته است، این مکانیزم ممکن است به شدت به روند اخیر قیمت ها و فرود های این ماهیگیری منجر شود. به طور کلی، این مدل های اقتصادی زیست-اقتصاد نشان می دهد که تقسیم فضایی تلاش ماهیانه به عنوان حاکمیت سرچشمه در مناطق تحت نظارت عمل می کند که در بعضی موارد امکان بازیابی گونه های بیش از حد مجاز را فراهم می آورد.