Environmental modelling of aluminium based components manufacturing routes: Additive manufacturing versus machining versus forming

تولید افزودنی در حال حاضر یک جایگزین مناسب برای تولید قطعات مبتنی بر فلز است. بنابراین، طراح، اغلب، باید در میان سه گزینه در مرحله طراحی فرایند را انتخاب کند: روشهای کمکی، حفظ توده و رویکرد افزایشی. انتخاب یک فرایند داده، علاوه بر اثرگذاری بر تأثیر گام تولید، به طور قابل توجهی تأثیرات مربوط به مرحله تولید مواد را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر این فرآیند باعث کاهش وزن بخشی (همانطور که روش های تولید افزودنی ها انجام می شود) حتی مرحله استفاده را تحت تأثیر انتخاب روش تولید قرار می دهد. این تحقیق، روشهای جامع تولید زیست محیطی را برای اجزای ساخته شده از آلیاژهای آلومینیوم ارائه می دهد. تولید افزودنی (پخت لیزر انتخابی)، ماشینکاری و تشکیل فرایندها، با استفاده از تکنیک های ارزیابی چرخه زندگی تجزیه و تحلیل و مقایسه می شود. اثر کاهش وزن فعال شده توسط روش افزودنی در نظر گرفته شده است. هدف مقاله، برجسته کردن ارتباط قوی میان انتخاب روش های تولید و استفاده از مواد است. در این راستا، یک تجزیه و تحلیل زیست محیطی کامل از مرحله پیش تولید شده توسعه یافته است. علاوه بر این، تأثیر محیط زیست تغییرات آلومینیوم بر نتایج تجزیه و تحلیل تطبیقی ​​مورد مطالعه قرار گرفته است. بنابراین مقاله به توسعه روش شناسی برای مقایسه تولید رویکردها کمک می کند و دستورالعمل های انتخاب روش سبز تولید را ارائه می دهد. نتایج نشان می دهد که برای مطالعات مورد تجزیه و تحلیل، تولید افزودنی یک راه حل پایدار برای اجزای آلومینیوم تنها تحت یک سناریوی خاص است: اشکال پیچیدگی بالا، کاهش وزن قابل توجه و کاربرد در سیستم های حمل و نقل.