Dark energy from the motions of neutrinos

به طور معمول، یک میدان اسکالر تنها می تواند نقش انرژی تاریک را بازی کند اگر آن دارای یک پتانسیل است که به طور فوق العاده صاف یا بسیار دقیق تنظیم شده است. در اینجا ما نشان می دهیم که این محدودیت ها برداشته می شوند زمانی که میدان اسکالر تحت تبادل انرژی پایدار با یک مایع دیگر قرار می گیرد. در این سناریو، زمینه از تغییر جهت حرکت آن جلوگیری می شود و به جای آن می تواند به حالت تعلیق درآید، در حالی که از حداقل کمترین پتانسیل آن آواره شده است. بنابراین تقریبا هر پتانسیل اسکالر قادر است فاز طولانی مدت شتاب کیهانی را آغاز کند. اگر میزان انتقال انرژی با استفاده از یک جفت مشتق شده مدولاسیون شود، میدان فرایند انجماد سریع را طی می کند، و پس از آن معادله ی زمین از یک ثابت کیهانی تقلید می کند. ما یک تحقق فیزیکی انگیزه را در شکل یک جفت نوریرومورون به نمایش می گذاریم که از ناپایداری های دینامیکی مرتبط با مدل های نوترینو متفاوت است. در نهایت، ما در مورد ابزارهای احتمالی که می توانیم این مدل را به صورت تجربی تایید کنیم، بحث می کنیم.