Engineering synthetic regulatory circuits in plants

زیست شناسی گیاهی یک زمینه به سرعت در حال ظهور است که هدف آن مهندسی مدارهای ژنتیکی است که در گیاهان با همان قابلیت اطمینان و دقت به عنوان مدارهای الکترونیکی کار می کنند. این مدارها می توانند برای برنامه ریزی رفتار گیاهی قابل پیش بینی، تولید صفات جدید برای بهبود بهره وری گیاهان زراعی، ایجاد حسگرهای بیوسنسور، و به عنوان سیستم عامل برای سنتز مواد شیمیایی و مولکول های پیچیده استفاده شوند. در اینجا، اهمیت توسعه قطعات گیاه متعامد و نیاز به ویژگی های جزئی کمی برای مدل سازی ریاضی مدارهای پیچیده معرفی شده است. به طور خاص، هنگام طراحی کنترل های ژنتیکی الکترونیکی مانند سوئیچ های تعویض، حلقه های بازخورد مثبت / منفی و دروازه های منطقی بولی، توابع انتقال مهم هستند. سپس ما در مورد استفاده از گیاهان در مورد محدودیت های بالقوه و چالش های موجود در طراحی و ادغام مدار تنظیم کننده مصنوعی بحث می کنیم. در نهایت، ما در حال حاضر برنامه های کاربردی مدار نظارتی مصنوعی فعلی و بالقوه را برجسته می کنیم.