Categorising bone defect hematomas - Enhance early bone healing

شکل گیری هماتوم شکستگی یک فاز انتقالی را نشان می دهد که متضمن تعامل پویا و دقیق ریز بین ماتریس فیبرین، سلول ها و سیتوکین ها است که باعث ترمیم استخوان پس از آن می شود. در اینجا ما یک فرضیه جدید برای توضیح اینکه چرا هماتوم در ارتباط با نقص های نقص در نقاط بحرانی مستعد تشخیص به بافت های فیبرینی است، که در نهایت منجر به عدم اتحاد از استخوان می شود، پیشنهاد می شود. ما فرض می کنیم که برخی از ویژگی های هماتوم باعث می شوند که بر رفتار بیولوژیکی سلول تاثیر می گذارند و انتشار برخی از عوامل رشدی تعیین می کند که چه الگوی بازسازی خواهد شد: پوسته سازی غشاء یا غشایی. یک مشخصه دقیق پارامترهای ساختاری هماتوم ها به محققان اجازه می دهد که یک میکرو محیط را ایجاد کنند که مهاجرت سلول های استروما مزانشیمی را به هماتوم منتقل می کند که پس از تأیید، روند بهبودی استخوان را تسریع می کنند. چنین استراتژی زمانی مفید خواهد بود که عوارض ناشی از نقص های بزرگ استخوانی که اغلب به طور طبیعی درمان نمی شوند، موثر باشد.