Towards a future molecular diagnosis of autism: Recent advances in biomarkers research from saliva samples

تشخیص اختلالات طیف اوتیسم در حال حاضر بر اساس مشاهدات بالینی و ارزیابی رفتاری منحصرا، بدون هیچ گونه تعیین بیولوژیکی است. بیومارکرهای مولکولی معمولا از طریق مایعات بیولوژیکی مانند خون یا ادرار به طور کلی از طریق روش های مهاجم و ناراحت کننده به دست می آیند. بیماران مبتلا به اوتیسم با حساسیت واکنش پذیری و مشکلات رفتاری مشخص می شوند که جمع آوری نمونه را مشکل ساز می کند. بزاق به عنوان یک جایگزین قابل قبول برای به دست آوردن اطلاعات بیولوژیکی مربوطه ظاهر شد و به ویژه در مورد کودکان مبتلا به اوتیسم به دلیل ویژگی های نمونه گیری بدون درد و غیرشفاف نشان داده شده است. علاوه بر این، بزاق نشان دهنده یک منبع ارزشمند برای مطالعه بیومارکرهای نامزدی اوتیسم است. این امر در تعدادی از مطالعات جالبی که طی 5 سال گذشته گزارش شده است، جمع آوری شده و به طور مختصر مورد بحث قرار گرفته است.