کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
8689786 1581066 2018 4 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Lifetime endogenous estrogen exposure and disease severity in female patients with facioscapulohumeral muscular dystrophy
ترجمه فارسی عنوان
مواجهۀ مادام‌العمر با استروژن درون‌زا و شدت بیماری در زنان مبتلا به دیستروفی عضلانی فاسیواسکاپولوهومرال
کلمات کلیدی
دیستروفی عضلانی فاسیواسکاپولوهومرال؛ هورمون‌‌‌های تناسلی؛ استروژن؛ تعدیل‌گرهای بیماری
فهرست مطالب مقاله
چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2. بیماران و روش‌ها

3. نتایج

4. بحث

 
ترجمه چکیده
مشخصۀ دیستروفی عضلانی فاسیواسکاپولوهومرال (FSHD ) تغییرات زیاد شدت بیماری است، که فقط تا حدودی عوامل (اپی)ژنتیکی آن را توضیح می‌‌‌‌دهند. مشاهدات بالینی و مطالعات اخیر آزمایشگاهی حاکی از تأثیر محافظتی استروژن در FSHD است. مطالعۀ حاضر می‌‌‌‌کوشد بررسی کند آیا مواجهه مادام‌العمر با استروژن درون‌زا در تغییرات شدت بیماری در زنان بیمار نقش دارد و اینکه آیا پیشرفت بیماری در زنان بیمار در دوره‌‌‌های تغییرات هورمونی تغییر می‌‌‌‌کند یا خیر. از طریق تفریق دوره‌‌‌هایی با سطح پروژسترون بالا (که در آن استروژن پایین است) از طول عمر تناسلی، مواجهه مادام‌العمر با استروژن درون‌زا را محاسبه کردیم. رگرسیون خطی چندگانه در 85 بیمار نقش مواجهه مادام‌العمر با استروژن درون‌زا در شدت بیماری را نشان نداد (B = 0.063، p=0.517، ΔR2 = 0.003). اکثر زنان طی دوره‌‌‌های تغییرات هورمونی، مانند منارک، بارداری یا یائسگی، سرعت ثابت پیشرفت بیماری را گزارش کردند. زنانی که متوجه تفاوت‌‌‌ها شدند افزایش و کاهش سرعت را گزارش کردند. این نتایج نشان می‌‌‌‌دهد که تفاوت‌‌‌های مواجهه با استروژن تأثیر تعدیل‌گر مهم بالینی بر شدت بیماری ندارد. با این حال، تأثیر محافظتی مهم بالینی تفاوت‌‌‌های بیشتر در سطح استروژن یا تأثیر محافظتی ناشی از تعامل پیچیده‌تر با سایر هورمون‌‌‌های تناسلی را نمی‌‌‌‌توان رد کرد.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علم عصب شناسی علوم اعصاب تکاملی
پیش نمایش مقاله
مواجهۀ مادام‌العمر با استروژن درون‌زا و شدت بیماری در زنان مبتلا به دیستروفی عضلانی فاسیواسکاپولوهومرال
چکیده انگلیسی
Facioscapulohumeral muscular dystrophy (FSHD) is characterized by large variability in disease severity, that is only partly explained by (epi)genetic factors. Clinical observations and recent in vitro work suggest a protective effect of estrogens in FSHD. The aims of this study were to assess whether the lifetime endogenous estrogen exposure contributes to the variability in disease severity in female patients, and whether female patients experience changes in disease progression during periods of hormonal changes. We calculated the lifetime endogenous estrogen exposure by subtracting periods with high progesterone levels (in which estrogens are counteracted) from the reproductive life span. Multiple linear regression in 85 patients did not show a contribution of the lifetime endogenous estrogen exposure to disease severity (B = 0.063, P-value = 0.517, ΔR2 = 0.003). The majority of women reported an unchanged rate of disease progression through periods of hormonal changes, like menarche, pregnancy or menopause. Women that noticed differences reported accelerations as well as decelerations. These results indicate that differences in estrogen exposure do not have a clinically relevant modifying effect on disease severity. However, a clinically relevant protective effect of greater differences in estrogen levels, or a protective effect caused by a more complex interplay with other reproductive hormones, cannot be ruled out.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Neuromuscular Disorders - Volume 28, Issue 6, June 2018, Pages 508-511
نویسندگان
, , , , ,