The relationship between stress and Alzheimer's disease

استرس به شدت در توسعه و پیشرفت بیماری نقش دارد. از استرس تحت درمان با مواجهه با مرگ و میر خود، فرایندهای فیزیولوژیکی که در معرض استرس قرار دارند، تأثیر مهمی بر توانایی درمان، مقابله و حفظ کیفیت مثبت زندگی دارند. این در حال حاضر به طور فزاینده ای در مورد بیماری های نورودنژراتیک روشن می شود. بیماری های نوروژنیک ناشی از از دست دادن خسارت ناشی از عملکرد شناختی و حرکتی است که به تنهایی در معرض استرس است، اما همچنین می تواند مدارهای عصبی را که منجر به پاسخ استرس می شود، مختل کند. اختلال در این مدارها رفتار رفتار عاطفی و تهاجمی بی نظیری را ایجاد می کند که باعث می شود مراقبت درازمدت به ویژه دشوار باشد. علاوه بر این، استرس اضافه شده باعث پیشرفت بیماری می شود و علائم را تشدید می کند. در این بررسی، من شرح می دهم که چگونه مسیرهای عصبی و غدد درون ریز فعال شده توسط استرس با هر دو دیدگاه بالینی و تجربی در ارتباط با بیماری های عصبی -