Vulnerability and Adaptation of Livestock Producers to Climate Variability and Change

حیوانات مبتنی بر مراتع اغلب در معرض آب و هوا هستند. در حالی که نرخ فعلی تغییرات آب و هوایی در مناطق خشک و نیمه خشک بی سابقه است، انتظار می رود که تغییرات آب و هوایی بر مراتع با کیفیت متوسط ​​و کیفیت پایین و افزایش آسیب پذیری خانواده هایی که عمدتا وابسته به تولید دام هستند، افزایش یابد. بنابراین، ضروری است اطمینان حاصل شود که تولید کنندگان دام توان مقاومتشان در برابر تغییرات و تغییرات اقلیمی را افزایش می دهند. با این حال، تعداد کمی از مطالعات مبتنی بر زمینه به بررسی همزمان هر دو آسیب پذیری و سازگاری دامداران با خطرات مربوط به آب و هوا پرداختند. برای پر کردن این شکاف، یک تحقیق مبتنی بر زمینه در جنوب غربی ایران انجام شد. بررسی 274 خانواده چوپان، انتخاب با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، نشان داد کم، متوسط ​​و بالا بودن سطح آسیب پذیری، که عمدتا با درجات مختلف از قرار گرفتن در معرض، حساسیت و ظرفیت انطباقی مشخص شد. علاوه بر این، در این تحقیق، استراتژی های انطباق پذیرفته شده توسط گله های این منطقه (یعنی خرید علوفه، چرخه چرخش، بالا بردن گاو مخلوط، اشغال در مزرعه و بعد از چاشت) مشخص شد. نتایج نشان داد که بیشتر خانواده های هردر از استراتژی های سازگاری سنتی در پاسخ به تغییرات اقلیمی استفاده می کنند. یافته ها نشان داد که گندم ها به دلیل سازگاری کم، دامداری خود را کاهش داده اند. مدت اعتبار، بیمه خرید، سطح مواجهه، درآمد، تجربه، اثربخشی پاسخ، و دانش، عامل اصلی تصمیم گیری های سازگاری خواران بودند. برای افزایش انعطاف پذیر تولیدکنندگان دام در برابر تغییرات آب و هوایی، بازسازی سیستم های تولید دام های سنتی، تولید دانش و اطلاعات مشارکتی برای مدیریت پایدار مراتع و طراحی و یا تغییر طرح های سازگار با موثر لازم است.