کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
8858391 1619665 2019 11 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Short-term effects of meteorological factors and air pollution on childhood hand-foot-mouth disease in Guilin, China
ترجمه فارسی عنوان
اثرات کوتاه‌مدت فاکتورهای هواشناسی و آلودگی هوا بر بیماری‌ دست، پا و دهان کودکان در شهر گوییلین، چین
کلمات کلیدی
فاکتور آب و هوا، آلودگی هوا، بیماری دست، پا و دهان، کودکان، گروه مستعد
فهرست مطالب مقاله
چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2. داده ها و روش ها

2-1 منطقه‌ی پژوهش و منابع آماری

2-2 تحلیل آماری

جدول 1- توصیف موارد بیماری دست، پا و دهان و فاکتورهای هواشناسی و آلودگی هوا از سال 2014 تا سال 2016

3-2 تحلیل حساسیت

3. نتایج

4- بحث

5. نتیجه‌گیری

 
ترجمه چکیده
پیشینه: مطالعات پیشین همواره به اثر فاکتورهای مختلف هواشناسی بر بیماری دست، پا و دهان توجه داشته‌اند. اما مطالعات اثر همزمان آب و هوا و آلودگی هوا بر بروز این بیماری خیلی کم است. روش: آمار روزانه‌ی کودکان مبتلای زیر 14 سال در شهر گویلین را از سال 2014 تا 2016 جمع‌آوری کردیم. سپس برای ارزیابی اثر فاکتورهای آب و هوای بحرانی، شاخص‌های آلودگی هوا و اثر روزهای متفاوت پس‌افت بر بروز بیماری دست، پا و دهان از مدل‌های تأخیر توزیع‌شده‌ی غیرخطی‌ استفاده کردیم. در این مطالعه اثر جنسیت و گروه‌های سنی را هم بررسی کردیم. نتایج: درجات آب و هوای بحرانی، بارندگی زیاد و غلظت پایین O3 خطر ابتلا به بیماری دست، پا و دهان را افزایش داد. اثر داغ از اثر سرد بیشتر و طولانی‌تر بود. تداوم روزهای پس‌افت ریسک هوای بارانی و غلطت پایین O3 را افزایش داد. در بازه‌ی 14-0 روز پس‌افت حداکثر ریسک نسبی برای هوای بارانی 1.60 (1.38, 1.86) (90th vs median) و برای غلطت پایین O3 برابر 1.48 (1.16, 1.89) (1th vs median) بود. اما سرعت باد شدید، بارندگی اندک، PM2.5 اندک و اوزون بالا اثرات پیشگیری ویژه‌ای بر بروز بیماری دست، پا و دهان داشتند. حداقل ریسک نسبی در بازه‌ی 14-0 روزی پس‌افت برای سرعت شدید باد، بارندگی اندک و PM2.5 به ترتیب برابر 0.85 (0.74, 0.98) (90th vs median)، 0.98 (0.97, 0.99) (10th vs median) و 0.73 (0.61, 0.88) (1th vs median) در مدت 14-0 روز پس‌افت و برای اوزون 0.81 (0.73, 0.90) (99th vs median) در 7-0 روز پس‌افت بود. کودکان پسر و کودکان زیر 1 سال و پس از آنها کودکان یک تا 3 سال در برابر اثرات اقلیمی و آلودگی‌ هوای بحرانی بیشترین آسیب‌پذیری را داشتند. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که فاکتورهای روزانه‌ی آب و هوا و آلودگی هوا دارای اثرات غیرخطی و تأخیری بر بیماری دست، پا و دهان کودکان هستند و جنسیت و سن بر شدت این اثرات تأثیر می‌گذارند. این یافته‌ها را می‌توان مبنای تعریف سیستم‌های هشدار فوری و مداخلات ویژه‌ی گروه‌های مستعد قرار داد.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم محیط زیست شیمی زیست محیطی
پیش نمایش مقاله
اثرات کوتاه‌مدت فاکتورهای هواشناسی و آلودگی هوا بر بیماری‌ دست، پا و دهان کودکان در شهر گوییلین، چین
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Science of The Total Environment - Volume 646, 1 January 2019, Pages 460-470
نویسندگان
, , , , , , , , , ,