A mathematical model of type 1 diabetes involving leptin effects on glucose metabolism

لپتین، یک هورمون آزاد شده از سلول های چربی در بافت های چربی، به تازگی توانسته است به طور طبیعی متابولیسم گلوکز در حیوانات را بهبود بخشد. داده های بالینی در مورد بیماران مبتلا به لیپیدو استروفی نشان می دهد که لپتین ممکن است بر متابولیسم گلوکز در افراد مبتلا به دیابت تاثیر مثبتی داشته باشد. انتظارات رو به رشدی وجود دارد که لپتین میتواند درمان فعلی انسولین را برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 بهبود بخشد. ما این امکان را با استفاده از آزمایش های سیلیکا بر اساس یک مدل ریاضی دیابت، که در حال حاضر تنها روش تحقیق است که خطر انسانی را از بین می برد، مورد بررسی قرار دادیم. یک مدل سیستم مغزی محور گلوکز، که لپتین نقش مهمی ایفا می کند، ساخته و در یک مدل متعارف دینامیک انسولین / گلوکز ساخته شده است. این مدل با استفاده از داده های تجربی از مطالعات حیوانی مورد تایید قرار گرفته است. آزمایش های ترکیبی در سیلیکا نشان دهنده عملکرد عالی درمانی نسبت به مونوتراپی انسولین بود.