Effect of inlet modelling on surface drainage in coupled urban flood simulation

برای یک منطقه بسیار توسعه یافته شهری با سیستم های زهکشی کامل، شبیه سازی سیل برای توصیف پویایی جریان از بارش، رواناب سطح و جریان فاضلاب ضروری است. در این مطالعه، یک مدل سیل تلفیقی بر مبنای معادلات موج دیفرانسیل ارائه شده است تا به طور همزمان شبکۀ فاضلاب یک بعدی و جریان دو بعدی آن را شبیه سازی کند. مدل جریان جغرافیایی جزئیات مربوط به روند بارش باران را برای تخمین رواناب اضافی که در سیستم فاضلاب از طریق ورودی خیابان برای مسیر جریان فاضلاب وارد می شود، فراهم می کند. سه نوع مدل سازی ورودی در این مطالعه در نظر گرفته شده است، از جمله روش مبتنی بر انفجار که ورودی های خیابانی را از طریق تخلیه آب های سطحی به طور مستقیم به سوراخ های دریایی، و روش ورودی انفجاری که آب سطحی را به دریچه هایی که هر یک به ورودی های چندگانه متصل است، رویکرد گره ورودی که آب سطحی را به گره های فاضلاب که به ورودی های فرد متصل هستند تخلیه می کند. نتایج شبیه سازی با یک رویداد بارش باران با شدت بالا که در سال 2015 در شهر تایپه اتفاق افتاد مقایسه شد. در بررسی میزان حداکثر سیلاب، دو رویکردی که ورودی خیابان ها را در نظر گرفته اند، به طور قابل توجهی بهتر از آن است که بدون ورودی خیابان انجام می شود. با توجه به مدل های فوق از لحاظ تغییرات سیل زمانی، استفاده از لولاهای به عنوان گیرنده منجر به تخلیه ناکارآمد کلی از آب های سطحی یا به وسیله روش مبتنی بر انفجار یا روش ورودی دریچه می شود. با استفاده از رویکرد گره ورودی، معقولتر از استفاده از رویکرد ورودی دریچه است، زیرا رویکرد گره ورودی به طور چشمگیری نوسانات سطح آب فاضلاب را کاهش می دهد. رویکرد ورودی گره در تخلیه آب های سطحی با کاهش حجم سیلاب ها در مقایسه با روش ورودی دریچه و در مقایسه با روش مبتنی بر انفجار 41 درصد بیشتر است. نتایج نشان می دهد که مدل سازی ورودی تأثیر قابل توجهی بر کارایی زهکشی در شبیه سازی سیلاب دارد.