کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
9952928 1472483 2019 4 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Staying on, and coming off, antidepressants: The experiences of 752 UK adults
ترجمه فارسی عنوان
ادامه یا قطع داروهای ضد افسردگی: تجربیات 752 بزرگسال انگلستانی
کلمات کلیدی
داروهای ضد افسردگی، خروج، اعتیاد، رضایت آگاهانه
فهرست مطالب مقاله
چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2. روش

2.1 خصوصیات نمونه

3. نتایج

3.1 شرکت کنندگانی که هنوز AD مصرف می کنند.

3.1.1 طول طمان مصرف - واقعی و تجویز شده 

3.1.2 تلاش یا تفکر در مورد توقف

3.1.3 اطلاعات در مورد اثرات نامطلوب و سندروم محرومیت

3.1.4 بررسی داروها

3.1.5 بعضی از نظرات شرکت کنندگان در ادامه آمده است.

3.1.6 گفتگو با تجویز کننده

3.2 شرکت کنندگانی که مصرف AD را متوقف کردند

3.2.1 طول مصرف AD

3.2.2 دلیل توقف

3.2.3 بحث با تجویز کننده

3.2.4 ترک کردن

4. بحث

4.1 استفاده مزمن

4.2 اثرات سندروم محرومیت و اعتیاد

4.3. نتیجه گیری / پیامدهای بالینی

4.3.1 هنگام تجویز

4.3.2 پس از تجویز

4.4 محدودیت ها
ترجمه چکیده
معرفی: میزان تجویز داروهای ضد افسردگی (AD) بالا است و علیرغم شواهدی از عوارض جانبی قابل توجه آن، از جمله علائم سندروم محرومیت ، و مزایای جانبی نسبت به پلاسبو تنها برای درمان کوتاه مدت افسردگی عمده، رو به افزایش است. به نظر می رسد چنین نرخ های بالایی در مصرف بلندمدت و تکرار تجویز به جای افزایش در افسردگی و یا بیماران جدید، قابل توضیح است. روش: این مقاله پاسخ های نمونه ای راحت از 752 نفر که داروهای ضد افسردگی مصرف کرده اند، اما هیچ داروی روانپزشکی دیگری در طی دو سال گذشته مصرف نکرده اند است و بررسی آنلاین داروها برای سلامت روانی در انگلستان، کامل شده است. يافته ها: بيشتر افراد شرکت کننده یا داروهاي ضد افسردگي را قطع کرده بودند (34٪) يا سعي داشتند و نتوانستند (36٪). از آن ای که هنوز قطع نکرده بودند، 76٪ آنها را برای حداقل یک سال و 36٪ برای پنج سال یا بیشتر مصرف می کردند. 26٪ انتظار داشتند که برای همیشه مصرف کنند. حدود نیمی از آن ها (48٪) داروهای تجویزی را حداقل هر سه ماه یکبار بازبینی نمی کردند. اکثر آن ها (65٪) هرگز گفتگویی با پزشک در مورد قطع دارو نداشتند. تقریبا نیمی از (45٪) کسانی که دارو را متوقف کرده بودند بدون مشاوره با دکتر خود این کار را کرده بودند. با این حال، از کسانی که پس از مشاوره با پزشک قطع کرده بودند، اکثریت (65٪) پزشک را حامی خود می دانستند. نتيجه گيري: يافته هاي با اين ايده سازگار هستند كه ميزان بالاي تجویز آن با استفاده ی مزمن، که به نوبه خود به طور جزئی با علائم سندروم محرومیت توضیح داده شده است، قابل توضیح است. مصرف کنندگان باید تلاش کنند که یک همکاری را به وجود آوردند که در آن بیماران به طور کامل اثرات سندروم محرومیت و دیدگاه هایشان، درباره شروع و پایان درمان دارویی را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهند.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علم عصب شناسی علوم اعصاب رفتاری
پیش نمایش مقاله
ادامه یا قطع داروهای ضد افسردگی: تجربیات 752 بزرگسال انگلستانی
چکیده انگلیسی
The findings are consistent with the idea that high rates are largely explicable by chronic usage, which in turn is partially explained by withdrawal symptoms. Prescribers should strive to establish collaborative relationships in which patients are fully informed about withdrawal effects and their views, about starting and finishing medication, should be explored and valued.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Addictive Behaviors - Volume 88, January 2019, Pages 82-85
نویسندگان
, , , ,