دانلود مقالات ISI درباره داروهای ضدصرع + ترجمه فارسی

داروهای ضدصرع (به انگلیسی antiepileptic drugs) جزء داروهای خط اول در درمان تشنج های تونیک کلونیک بوده و نسبت به فنی توئین در درمان تشنج پارشیال برتریهائی دارد. این دارو علاوه بر درمان تشنج در درمان نوعی اختلال روانی و همچنین در موارد خاص به عنوان داروی ضد درد استفاده می شود. در سالهای اخیر داروهای جدیدی به لیست داروهای ضد صرع (ضد تشنج) افزوده شده است. این داروهای جدید از تعدیل داروهای قدیمی و فرمولاسیون یا از تأثیر روی میزان تحریک و مهار نوروترانسمیترهای اصلی که در پاتوژنز تشنج درگیر می باشند، به وجود آمده اند. GABA به عنوان یک مهار کننده ی نوروترانسمیتر و گلوتامات به عنوان یک نوروترانسمیتر فعال کننده می باشند. عوارض دارویی در حدود ۷ درصد کودکان بروز می کند. بیشترین میزان عوارض دارویی در کودکان مربوط به مصرف داروهای ضد تشنج می باشد شایعترین شکل عوارض داروهای ضد تشنج، واکنش پوستی مانند کهیر و قرمزی پوست است. استفراغ، اسهال، خستگی، تغییر رفتاری، سرگیجه، ناراحتی معده، اختلال کبدی، افزایش وزن، لرزش دست و پوکی استخوان نیز جزو عوارض داروهای ضد تشنج می باشند. دارو های مصرفی در بیماری صرع می توان به این موارد اشاره کرد: کاربامازپین ؛بنزوباربیتال ؛ کاربامازپین ؛کلوبازام ؛کلونازپام؛ اتوسوکسیمید ؛ فلبامات ؛فوسفنی توئین ؛گاباپنتین ؛لاموتریژین ؛لوتیراستام ؛متیل فنوباربیتال ؛ اکس کاربازپین ؛فنوباربیتال؛ فنی توئین ؛پرگابالین ؛پیریمیدون ؛روفینامید تیاگابین؛ توپیرامات ؛سدیم والپروات ؛ویگاباترین؛ زونیساماید؛ فنی توئین کامپاند. در بین داروهای ضد تشنج، فنوباربیتال، فنی تویین، کاربامازپین و لاموتریژین بیشترین خطر بروز عارضه دارویی را دارند. مقدار مصرف کاربامازپین: بنابر نظر پزشک معالج مقدار مصرف روزانه تعیین می گردد. این دارو پس از جذب در کبد تجزیه شده و به ۳۲ متابولیت تبدیل می شود. که مهمترین اثر دارو مربوط به متابولیتی موسوم به اپوکساید است. این دارو مدتی پس از مصرف (معمولا” دو ماه) با القاء آنزیم های کبدی تجزیه خود را سریعتر کرده و باعث کاهش اثر می شود بدین دلیل نیاز است مدتی پس از مصرف، دوز دارو مجددا” با وضعیت بیمار(توسط پزشک) تطبیق داده شود. اتوسوکسیماید پرمصرف ترین دارو صرع کوچک است. هرچند والپروات موثرترین دارو در صرع کوچک است ولی به دلیل عوارض جانبی کمتر مورد استفاده قرار می کیرداتوسوکسوماید عوارض جانبی کمتری دارد بنابر این انتخاب اول صرع کوچک است. کاربامازپین از داروهائی است که تداخلات آن با داروهای دیگر بسیار وسیع است. به همین دلیل مصرف کنندگان داروی کاربامازپین باید برای مصرف هر گونه داروی دیگر با پزشک مشورت کنند. داروهای شایعی که با کاربامازپین تداخل دارند عبارتند ازسدیم والپروات، فلوکستین، فنی توئین، هالوپریدول(نوعی داروی روانپزشکی)، داروهای ضد بارداری خوراکی، لاموتریژین،