دانلود مقالات ISI درباره آنتی اکسیدان + ترجمه فارسی

آنتی اکسیدان ها (Antioxidant) مواد مغذی در غذاها هستند که می توانند از تخریب بدن جلوگیری کنند؛ در واقع آنتی اکسیدان ها باعث خنثی کردن رادیکال های آزاد می گردند. آنتی اکسیدان شامل تعدادی از مولکول‌ها از جمله ویتامین ای، بتاکاروتن و اسید فولیک می‌شود. آنتی اکسیدان ها در واقع در دهه ۱۹۹۰ به دایره لغات عمومی راه یافت. یعنی درست در دهه ای که محققان آرام آرام دریافتند چگونه رادیکال آزاد که معلول واکنش های اکسیژنی در بدن است، در ابتلا به بیماری های مزمن از پیری گرفته تا کاهش دید و سرطان نقش بازی می کند. رادیکال های آزاد هنگامی تولید می شوند که سلول ها برای تجزیه غذا و تامین انرژی اکسیژن مصرف می کنند. رادیکال های آزاد می توانند با پیوستن به مولکول های دیگر و انگیختن سلول ها به رشد غیرطبیعی یا از طریق دخالت و ایجاد مزاحمت در عملکرد سلول های سالم شامل سلول های مغز، سبب آسیب سلولی شوند. رادیکال های آزاد، محصولات جانبی طبیعی سوخت و ساز بدن به شمار می روند، اما در موارد حضور آنتی اکسیدان ها اثر این رادیکال های آزاد را خنثی کرده و آسیب های ناشی از آنها را به حداقل می رسانند. این توازن به دلایل بسیاری ممکن است بر هم بخورد؛ از قرار گرفتن در معرض آلاینده ها تا دود سیگار یا حتی برخی چیزهایی که می خورید. در این صورت تولید رادیکال های آزاد می تواند بر توانایی بدن در مهار آنها غلبه کند. به همین دلیل است که آنتی اکسیدان ها به اسلحه ای عمومی در مبارزه برای حفظ سلامت تبدیل شده اند. اما در داستان آنتی اکسیدان ها و رادیکال های آزاد با مشکلاتی مواجهیم. آنتی اکسیدان ها در اشکال گوناگونی وجود دارند؛ از ویتامین هایی مانند ویتامینC، E و بتاکاروتن گرفته تا مواد معدنی مانند منگنز و سلنیوم و طبیعتا هر یک می تواند تاثیر متفاوتی بر سلول های بدن بگذارد. در سال های اخیر برای مثال، دانشمندان گزارش داده اند بتاکاروتن به جای کاهش میزان ابتلا به سرطان، در واقع خطر مرگ ناشی از سرطان ریه یا بیماری های قلبی را میان گروهی از سیگاری ها افزایش داده است. فواید مصرف برخی از آنتی اکسیدان های خوراکی عبارتن از: کند شدن روند پیری در پوست، نسوج بدن، مفاصل، چشم‌ها، ‌قلب و مغز؛ داشتن پوستی سالم‌تر، جوان‌تر و درخشان‌تر؛ کاهش ریسک ابتلا به سرطان؛ افزایش سم‌زدایی در بدن؛ افزایش طول عمر؛ جلوگیری از بیماری‌های قلبی و سکته؛ کاهش مشکلات شناختی مانند زوال عقل؛ کاهش ریسک مشکلات چشمی مانند آب‌مروارید و بیماری ماکولا (macular degeneration) که موجب از بین رفتن شبکیه‌ی چشم می‌شود؛ همچنین آنتی اکسیدان ها برای جلوگیری از اکسیداسیون و فساد مواد غذایی به آنها افزوده می‌شوند. انواع ویتامین ها و عناصر دارای آنتی اکسیدان عبارتند از: ویتامین A و کاروتنوئیدها، ویتامین C، ویتامین E، سلنیوم، فیتوکمیکال ها، لیکوپن ها، لوتئین ها و لیگنان ها تعدادی چند از معروفترین مواد غذایی دارای آنتی اکسیدان عبارتند از: سیر، قارچ، سبزیجات زرد، نارنجی و سبز، آجیل، توت ها، توت فرنگی، ماهی و. . .