دانلود مقالات ISI درباره هیپرپلازی خوش خیم پروستات یا BPH + ترجمه فارسی

هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات یا در اصطلاح پزشکی BPH (به انگلیسی: Benign prostatic hyperplasia) شایع‌ترین علت انسداد ادراری است که در میان مردان رخ می‌دهد. پروستات یک غده مردانه است که ترشح مایع منی اسپرم از بیضه ها در طی انزال است. پروستات درست زیر مثانه و در جلوی راست روده قرار دارد. معمولا غده پروستات از سن میانسالی تا پیری رخ میدهد. هنگامی که پروستات بزرگ می شود، بیماری هیپرپلازی خوش خیم پروستات، و یا هیپرتروفی خوش خیم پروستات نامیده می شود. این بیماری موجب علایم ادراری آزاردهنده می‌شود. اگر بزرگی غده پروستات درمان نشود جریان ادرار از مثانه را مسدود می‌کند و باعث بروز مشکلاتی در دستگاه ادراری یا کلیوی می‌شود. واژه هایپرپلازی (بیش‌رویش)، افزایش تعداد سلولهای اپیتلیال را که در آزمایش میکروسکوپی مشاهده می‌شود توصیف می‌کند، و چون در طی این بیماری بافت غددی و استرومای پروستات دچار هیپرپلازی و نه هیپرتروفی می‌گردد، لذا واژه هیپرتروفی خوش‌خیم پروستات یک اصطلاح غلط است و باید از عبارت هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات برای توصیف این بیماری استفاده نمود. با رسیدن به سن ۷۰ سالگی، قریب به ۸۰٪ مردان درجاتی از BPH را خواهند داشت که ممکن است علایم ادراری آزاردهنده‌ای را ایجاد کند. وزن پروستات در فرد بالغ سالم حدود ۲۰–۲۵ گرم و اندازه آن ۴×۲×۳ سانتی‌متر است. بزرگی خوش‌خیم پروستات را می‌توان با روش‌های دارویی، انجام جراحی‌هایی با کمترین برش و در موارد شدید با جراحی برای برداشتن پروستات درمان کرد.