دانلود مقالات ISI درباره دوران کودکی + ترجمه فارسی

دوران کودکی سن از تولد تا نوجوانی است. با توجه به نظریه توسعۀ شناختی پیاژه، دوران کودکی شامل دو مرحله است: مرحله قبل از عملیات و مرحله عملیاتی شکل گیری شخصیت. در روانشناسی رشد، دوران کودکی را به مراحل رشد و نمو نوباوگی (یادگیری به راه رفتن)، دوران کودکی (سن بازی)، میانی کودکی (سن مدرسه)، و نوجوانی (بلوغ از طریق پست بلوغ) تقسیم می کنند. مفهوم دوران کودکی در قرن هفدهم و هجدهم، به ویژه از طریق نظریه های آموزشی فیلسوف جان لاک و رشد کتاب ها برای کودکان و کودکان، بوجود آمد. پیش از این، کودکان اغلب به عنوان نسخه های ناقص بزرگسالان دیده می شدند. اصطلاح دوران کودکی در محدوده زمانی خاص خود غیراختصاصی است و می تواند طیف متفاوتی از سال ها را در رشد انسانی به خود جلب کند. از لحاظ رشد و بیولوژیکی، دوران کودکی، دوره ای بین نوزادان و بزرگسالی می باشد. در شرایط معمول، دوران کودکی از بدو تولد شروع، و به عنوان یک مفهوم بازی و بی گناهی، در نوجوانی به پایان می رسد.