دانلود مقالات ISI درباره اشریشیا کُلی + ترجمه فارسی

اشریشیا کُلی (به انگلیسی: Escherichia coli) بطورمختصر E. coli، نوعی باسیل گرم منفی از خانواده انتروباکتریاسه‌است که بطور شایع در روده جانوران خونگرم وجود دارد. اغلب گونه‌های ای کولای بی ‌ضرر هستند، اما برخی از انواع آن باعث مسمومیت وخیم غذایی در انسان‌ها می‌شوند و گاهگاهی شیوع بیماری ناشی از آنها به جمع آوری مواد غذایی مشکوک به آلودگی با آنها می‌انجامد. گونه‌های بی‌ضرر این باکتری به طور طبیعی در روده انسان وجود دارند، و ممکن است با تولید نوعی از ویتامین K و با پیشگیری از استقرار باکتری‌های آسیب‌رسان درون روده به میزبان سود برسانند. ای کولای یک جزء عمده در مدفوع است و انتقال مدفوعی- دهانی راه عمده انتقال گونه‌های آسیب‌رسان این باکتری است. این باکتری می‌تواند در بیرون از بدن برای مدت محدودی زنده بماند. و در نتیجه به عنوان یک میکروب برای آزمایش نمونه‌های محیطی آلودگی مدفوعی ایدئال است. این باکتری همچنین می‌تواند به سادگی و به ارزانی در شرایط آزمایشگاهی رشد داده شود و بیش از 60 سال گذشته بررسی‌های زیادی بر روی آن انجام شده است. بر روی ای کولای به عنوان مدل ارگانیسم پروکاریوتی (فاقد غشای هسته) گسترده‌ترین تحقیقات انجام شده است و یک گونه مهم در حوزه‌های مهم بیوتکنولوژی و میکروب‌شناسی است که به عنوان ارگانیسم میزبان در اکثریت‌ کارها بر روی DNAنوترکیب مورد استفاده بوده است. اغلب عفونت های E. coli ناشی از: خوردن گوشت نی پز نوشیدن آب آلوده نوشیدن شیر غیر پاستوریزه کار کردن در گاوداری و سرو کار داشتن با احشام گاو های سالم و گاوهای شیرده می توانند ناقل E. coli در روده خود باشند. افرادی که با E. coli آلوده شده اند به شدت ناقل بیماری هستند و می توانند آن را به راحتی منتقل کنند. تا زمانی که ۲ آزمایش پی در پی مدفوع از نظر E. coli منفی شود فرد باید بستری بماند تا کمتر سبب آلودگی دیگران شود. برخی از گونه‌های ای کولای مانند O157-H7 و O104-H4 سم‌های بالقوه کشنده‌ای را تولید می‌کنند که می‌توانند باعث مسمومیت غذایی شوند. مسمومیت غذایی ناشی از ای کولای ناشی از خوردن سبزی‌های نشسته یا گوشت کاملا پخته نشده است. گونه O157-H7 که به نام "ای کولای آنتروهموراژیک" (EHEC)همچنین به خاطر ایجاد عوارض وخیم و حتی مرگبار مانند "سندروم همولیتیک یورمیک" مشهور است که ممکن است به نارسایی کلیه بینجامد. طریقه از بین بردن سلول باکتری توسط ازن در شیلات: ۱-وجود سلول باکتری باسیلی ۲-مولکول ازن روی باکتری زوم می کند و به آن نزدیک می شود و در تماس با دیواره سلولی می آید. ۳- اکسیدایو رخ می دهد که یک سوراخ کوچک در دیواره سلول ایجاد می کند ۴- باکتری شکلش را از دست می دهد و سوراخ دیواره سلولی بزرگتر می شود. ۵- بعد از هزاران برخورد ازن در بیش از چند ثانیه، دیواره ی باکتری نمی تواند شکل و غالب سلول خود را حفظ کند. کلر، متیل بروماید و دی اکسی کلرو هیپو کلریت سدیم بی خطر نیستند اما ازن موثر و بی خطر است. رایج ترین روش استفاده از ازن برای کاهش پاتوژن ها حل شدن مقدار معینی از ازن برای باکتری اشرشیا کلی است. فقط چند ثانیه زمان لازم است تا ازن پاتوژن ها را غیر فعال کند.