دانلود مقالات ISI درباره جغرافیا + ترجمه فارسی

جغرافیا (به انگلیسی: Geography) لحاظ لغوی به معنای «توصیف ترسیمی زمین» است. این توصیف ترسیمی در زبان و ادبیات امروز، همان «درک فضامند از زمین» است. بر این اساس، جغرافیا بر اساس درکی فضایی یا فضامند به مطالعه پدیده های روی زمین می پردازد. این پدیده‌ها شامل پدیده های طبیعی(طبیعت اول) و پدیده های انسانی(طبیعت دوم) می باشد که در ارتباط متقابل با یکدیگر دچار تحول می شوند. اما با توجه به گسترش حجم مطالعات در جغرافیا، این علم به دو گرایش اصلی تقسیم می شود؛ جغرافیای طبیعی و جغرافیای انسانی. کانون تمرکز جغرافیای طبیعی بیشتر روی جنبه های فضایی طبیعت اول و کانون تمرکز جغرافیای انسانی بیشتر روی جنبه های فضایی طبیعت دوم است. با این حال، نتایج علمی هر دو گرایش طبیعی و انسانی، تولید دانش فضایی واحدی است که در جهت تکمیل یکدیگر عمل می کنند(شورچه، 1396). همچنین جغرافیا را رابطه متقابل انسان و محیط به منظور بهبود زندگی بشر نیز توصیف کرده اند. نخستین شخصی که از واژهٔ «جغرافیا» استفاده کرد، اراتوستن (۲۷۶–۱۹۴ پیش از میلاد) بود. انسان و محیط دو عامل اصلی در علم جغرافیا محسوب می شود. انسان تنها آقریده هوشمند خداوند است. هوش و خلاقیت انسان به او کمک می کند تا بتواند از امکانات اطراف خود به بهترین شکل استفاده کند. در اطراف ما پدیده های مختلفی مانند کوه، دره،رود، دریاچه، جنگل،بیابان و. . . وجود دارد. در طول زمان انسان فهمید که می تواند بسیاری از نیازهایش را از محیط طبیعی بدون هیچ به دست آورد، اما اگر بخواهد از اطراف خود استفاده ی بیش تری ببرد لازم است تا در این محیط تغییراتی ایجاد کند. به این ترتیب،محیط طبیعی به محیط جغرافیایی تبدیل شد. چگونگی رابطه انسان با محیط در همه جای کره ی زمین یکسان نیست. در بسیاری از مناطق (مانند مناطق قطبی) شرایط محیطی به گونه ای است که بهره برداری و زندگی در آن جا برای انسان از وسایل ابتدایی و ساده استفاده می کرد. بنابراین، محیط کم تر تغییر می کرد، اما با پیشرفت علوم و فناوری انسان از محیط بیش تر استفاده کرد و تغییرات زیادتری ایجاد کرده است، به عنوان مثال، انسان در گذشته با استفاده از مواد و مصالحی که که طبیعت در اختیارش می گذاشت برای خود مسکن می ساخت. اما امروزه منابع معدنی مختلف را از اعماق زمین بیرون می کشد. با تغییر این مواد اولیه در کارخانه ها، محصولات جدیدی تویلد می کند،در نتیجه انسان با دخالت های خود در محیط، تغییراتی را به وجود آورده و آن را از حالت تعادل خارج کرده است. مسائل کشاورزی، معدنی، نژادی، مذهبی و سیاسی ممکن است از طرف متخصصین و کارشناسان کشاورزی، زمین شناسی و صاحب نظران علوم اجتماعی مورد مطالعه و بررسی واقع شود ولی وظیفه اصلی جغرافیدان و ارزش کار او در این است که با توجه به همه عوامل و با در نظر گرفتن رابطه و وابستگی بین انسان و محیط طبیعی در واحد های مکانی، نسبت به پدیده های مختلف قضاوت و داوری نماید. پس می توان گفت که علم جغرافیا، از طریق تفکر و کاربرد، جهان ما را شکل می دهد و جغرافیدانان به منزله متخصصین محیط جغرافیایی، راهگشا، برنامه ریز، هدایت گر، کشتیبان، مشاهده گر، آموزش دهنده، منتقد و بالاخره زندگی بخش به مکانهای شناخته می شوند. نتیجه آنکه، با تغییر شرایط اجتماعی، محتوای تعاریف جغرافیا نیز تغییر می یابد.