آشنایی با موضوع

قرص ایبوپروفن (Ibuprofen) یا همان قرص بروفن نوعی داروی ضد درد است که برای کاهش و تسکین دردهایی مثل دندان درد و دردهای قاعدگی مصرف می‌شود. این قرص داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای تسکین علائم آرتریت (التهاب مفصل)، دیسمنوره (قاعدگی دردناک)، حملات نقرس و آسیب‌های حین ورزش و نیز به عنوان تب‌بر و ضد درد به ویژه در دردهای ناشی از التهاب استفاده می‌شود. قرص بروفن در دوز ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم در بیشتر کشورها بدون نسخه فروخته می‌شود. سازمان بهداشت جهانی بروفن را در فهرست داروهای اساسی قرار داده است. این فهرست داروهایی را در بر می‌گیرد که باید در هر مرکز درمانی موجود باشد این‌ دارو یک‌ داروی‌ ضد درد غیر مخدر برای‌ دردهای‌ خفیف‌ تا متوسط‌، نظیر سردرد، دردهای‌ هنگام‌ عادت‌ ماهانه‌، و حملات‌ نقرس‌ است‌. به‌ علت‌ خواص‌ التهابی‌ این‌ دارو در درمان‌ بیمارهای‌ روماتیسمی‌ مثل‌ آرتریت‌ روماتوئید، و دیگر مشکلات‌ التهابی‌ غیر روماتیسمی‌ مثل‌ آسیب‌های‌ حین‌ ورزش‌ (پیچ‌ خوردگی‌ها و رگ‌ به‌ رگ‌ شدن‌ها)، بورسیت‌ها، تاندونیت‌ها (التهاب‌ تاندون‌)، و استئوآرتریت‌ (آرتروز) بسیار مفید است‌. ایبوپروفن‌ همچنین‌ تب‌ را نیز کاهش‌ می‌دهد. ایبوپروفن‌ از داروهای‌ ضدالتهابی‌ غیراستروئیدی‌ است‌. این دارو در سه فرم خوراکی، موضعی (پماد) و مقعدی (شیاف) موجود است. پماد بروفن برای آسیب‌دیدگی‌های هنگام ورزش استفاده می‌شود. بروفن به دلیل خصوصیات ضدالتهابی‌اش گاهی برای درمان آکنه نیز استفاده می‌شود. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف طولانی مدت آن احتمال ابتلا به پارکینسون را کاهش می‌دهد. همچنین ممکن است در هیپوتانسیون اورتواستاتیک (افت ناگهانی فشار خون در هنگام ایستادن) نیز مفید باشد. مکانیسم اثر ایبوپروفن با واسطه مهار آنزیم سیکلواکسیژناز Cyclooxygenase است. این آنزیم موادی به نام پروستاگلاندین Prostaglandine را تولید میکند. پروستاگلاندین ها در بدن موجب درد و تورم و تب میشوند. پس ایبوپروفن میتواند با مهار تولید پروستاگلاندین ها موجب کاهش درد و تورم و تب شود. بعضی از داروهای ضد درد و یا داروهایی که برای کنترل علائم سرماخوردگی مصرف میشوند ممکن است حاوی ایبوپروفن یا دیگر داروهای ضد التهاب شبیه ایبوپروفن باشند. مصرف همزمان این داروها با ایبوپروفن میتواند احتمال بروز عوارض این دارو را افزایش دهد. مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد انعقاد خوراکی احتمال خطر خونریزی را بیشتر می کند. مصرف طولانی مدت و همزمان ایبوپروفن با استامینوفن باعث افزایش خطر بروز عوارض جانبی کلیوی می گردد. این دارو اثر داروهای ضد فشار خون را کاهش می دهد. مصرف همزمان ایبوپروفن با انسولین و داروهای پایین آورنده قند خون خوراکی، باعث افزایش اثر آنها (یعنی کاهش قند خون) می شود. مصرف این دارو با داروهای هم خانواده خودش (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) باعث افزایش عوارض جانبی گوارشی می شود. این دارو باعث ایجاد اثرات مسمومیت داروهای لیتیوم، متوتروکسات، وراپامیل، نیفیدیپین و پروبنسید می شود.
در این صفحه تعداد 1165 مقاله تخصصی درباره قرص ایبوپروفن که در نشریه های معتبر علمی و پایگاه ساینس دایرکت (Science Direct) منتشر شده، نمایش داده شده است. برخی از این مقالات، پیش تر به زبان فارسی ترجمه شده اند که با مراجعه به هر یک از آنها، می توانید متن کامل مقاله انگلیسی همراه با ترجمه فارسی آن را دریافت فرمایید.
در صورتی که مقاله مورد نظر شما هنوز به فارسی ترجمه نشده باشد، مترجمان با تجربه ما آمادگی دارند آن را در اسرع وقت برای شما ترجمه نمایند.
متأسفانه هیچ مقاله ای در این موضوع وجود ندارد