دانلود مقالات ISI درباره میکروبیوم + ترجمه فارسی

میکروبیوم (Microbiome) یا ریزاندام‌گان همزیست به مجموع ژنوم تمامی میکروبهایی که بدن انسان میزبان آنها است گفته میشود. این اصطلاح با هدف انعکاس مفهوم واژه ژنوم و ایجاد نوعی هم معنایی ابداع شده است و دست کم معنی ارگانیزمهای تک سلولی را به خوبی انتقال می دهند. بدن یک فرد معمولی میزبان 100 تریلیون میکروب است که این تعداد 10 برابر کل سلولهای موجود در بدن انسان است. این میکروارگانیزمها از 22 دسته تشکیل شده اند که بیش از 600 گونه مختلف آنها در دهان و 150 گونه از آنها در هر کف دست زدگی می کنند. در مجموع این تنوع گونه ها مجموعه ای وسیع از تنوع ژنتیکی را به وجود می آورد به صورتی که دی ان ای انسان حاوی تقریبا 23 هزار ژن است در حالیکه میکروبیوم 23 میلیون ژن است. از آنجایی که این میکروبها معمولا تغییر مکان نمی دهند، تعداد آنها ثابت باقی می ماند و آنچه از دیدگاه انسانی به اهمیت آنها می افزاید، کمکهایی است که در راستای بهبود عملکرد سلولهای بدن انجام می دهند. در واقع انسان بدون وجود میکروبیومها قادر به ادامه زندگی نخواهد بود. ریزاندامگان همزیست، رابطهٔ همزیستی با جانور میزبان دارند. این به این معنی است که این ریزاندامگان هم می‌توانند همسفره باشند، هم بیماری‌زا. مثلاً به تمامی باکتری‌ها، قارچها و دیگر انواع میکروب‌هایی که بطور بومی در پوست انسان زندگی می‌کنند، میکروبیوم پوست می‌گویند. بزرگترین میکروبیوم بدن انسان، میکروبیوم دستگاه گوارش تحتانی و بطور خاص روده بزرگ می‌باشد. این اصطلاح گرچه بیشتر در پزشکی بکار رفته است، ولی در دیگر شاخه‌های علم میکروب شناسی نیز معتبر است. مثلاً میکروبیوم خاک دشت مغان، یا میکروبیوم فاضلاب شهری اصفهان. میکروبیوم بدن بر روی پوست، مخاطها و دستگاه گوارش قرار دارد و بر دو نوع است: １- فلور مستقر یا ساکن: شامل انواع تقریباً ثابتی از میکروارگانیسمها در محل خاص خود می‌باشند که در صورت آسیب دیدن قادر به بازسازی خود می‌باشند. ２- فلور موقت یا گذرا: شامل میکروارگانیسمهای غیربیماریزا یا آنهایی که بالقوه بیماریزا هستند می‌شود که به مدت زمان کوتاهی در پوست یا مخاط جایگزین می‌شود. منشأ اینها از محیط بوده و در صورت آسیب دیدگی قادر به بازسازی کامل خود نمی‌باشند. نکته مهم اینجاست که فلور موقت در صورت وجود فلور ساکن نمی‌تواند بیماریزا باشد اما در حالت وجود زیادتر و رشد بیش از حد فلور ساکن بیماری ایجاد می‌گردد. وجود فلور نرمال مانع رشد باکتریهای پاتوژن یا بیماریزا در بدن می‌گردد و منجر به پدیده ای بنام تداخل باکتریایی می‌شود. این باکتریها گاه فواید دیگری نیز دارند بعنوان مثال برخی باکتریهای روده در بدن ویتامین K می‌سازند با وجود این اعمال مفید، باکتریهای فلور نرمال می‌توانند در بیمارانی که ضعف سیستم ایمنی دارند حالت تهاجمی پیدا کرده و از محل اصلی و محدوده خود گسترش بیشتری پیدا کنند.