دانلود مقالات ISI درباره مینوسایکلین + ترجمه فارسی

مینوسایکلین نام غیراختصاصی بین‌المللی آنتی بیوتیک وسیع الطیفی از خانواده تتراسایکلین‌ها است. مینوسایکلین یک آنتی بیوتیک تتراسیکلین می باشد که در بدن با باکتریها مقابله می کند. مینوسایکلین برای درمان انواع مختلفی از عفونت های باکتریایی نظیر عفونت های دستگاه ادراری،عفونت های تنفسی،عفونت های پوستی،آکنه شدید،گنوره آ،تب راجعه،کلامیدیا و غیره بکار می رود. مینوسایکلین یک آنتی بیوتیک تتراسیکلین می باشد. مینوسایکلین باکتریواستاتیک می باشد و فعالیت ضد میکروبی خود را با مهار سنتز پروتئین اعمال می کند. مکانیسم عمل مینوسایکلین در پریودونتیت بزرگسالان بعنوان درمان کمکی جرمگیری و تصحیح سطح ریشه جهت پاکسازی عمیق هنوز شناخته نشده است. مینوسایکلین یک آنتی بیوتیک تتراسیکلین می باشد. مینوسایکلین باکتریواستاتیک می باشد و فعالیت ضد میکروبی خود را با مهار سنتز پروتئین اعمال می کند. مکانیسم عمل مینوسایکلین در پریودونتیت بزرگسالان بعنوان درمان کمکی جرمگیری و تصحیح سطح ریشه جهت پاکسازی عمیق هنوز شناخته نشده است. مینوسایکلین یکی از آنتی بیوتیک های تتراسیکلین می باشد. که دارای طیف عمل گسترده ای می باشد. . مینوسایکلین باکتریواستاتیک می باشد و فعالیت ضد میکروبی خود را با مهار سنتز پروتئین اعمال می کند. میانگین نیمه عمر حذفی 7. 7 ساعت می باشد. کلیرانس نهایی بدن تقریبا 0. 16 L/h/kg می باشد. حجم توزیع در حالت پایدار 1. 53 L/kg. می باشد. . درصد اتصال به پروتئینهای پلاسما 68. 1 می باشد. غلظت پلاسمایی مینوسایکلین آزاد 0. 12 microg/mL در 12 ساعت می باشد. مینوسایکلین در عرض نیم ساعت بافت مغز، مایع مغزی نخاعی ومایع زلالیه یافت نشد هر چند پس از 3 ساعت در کلیه بافت ها بجز مایع زلالیه یافت شد. موارد مصرف: این دارو دارای طیف عمل و روش فعالیت مشابه با تتراسیکلین است. اما علیه گونه هایی مثل استافیلوکوک آرئوس، استرتپوکوک، ناسیریا مننژیت، انتروباکتریاهای مختلف، آسینوباکتر، باکتریوئیدها، هموفیلوس، نوکاردیا و بعضی از مایکوباکتریاها مثل M. leprae فعال تر است. بین Minocycline و دیگر تتراسیکلین ها مقاومت متقاطع نسبی وجود دارد ولی بعضی از گروههای مقاوم به دیگر داروها نسبت به مینوسیکلین حساس باقی مانده اند که شاید به خاطر نفوذ خوب آن در دیواره سلولی باشد. عوارض جانبی: همانند تتراسیکلین هیدروکلراید. آثار جانبی و سیستبولار مثل سبکی سر و سرگیجه می توانند رخ دهند به ویژه در خانم ها و در صورت بروز این آثار بیماران باید از رانندگی و کارهای ماشینی پرهیز کنند. زخم های مری ممکن است ایجاد شوند و در صورت مصرف قرص یا کپسول با مایعات کم و یا در وضعیت خوابیده می توانند مشکل ساز باشند. جانبی شدید مثل اریتم ندوزا، هپاتیت و SLE به ویژه در بیمارانی که دارو را به مدت طولانی برای آکنه مصرف می کنند رخ داده اند. واکنش های افزایش حساسیت شامل آرترالژی، میالژی، اینفلتراسیون ریوی و آنافیلاکسی می توانند رخ دهند. دیگر عوارض جانبی عبارتند از: آلوپسی، میوکاردیت و واسکولیت. ندرتاً کاهش شنوایی مشاهده شده است.