دانلود مقالات ISI درباره آنتی بادی مونوکلونال + ترجمه فارسی

انتی بادی مونوکلونال(به انگلیسی: Monoclonal antibody) پادتن‌هایی(آنتی‌بادی‌ها) تک‌گونه هستند که همانند یکدیگرند. علت این همانندی اینست که این پادتن‌ها توسط نوعی سلول ایمنی تولید شده‌اند که همه همانندسازی‌شده از یک سلول والد است. البته معمولاً با تکثیر ریکامبیننت این پادتن‌ها ساخته می‌شوند. آنتی بادی های مونوکلونال (MAB)، آنتی بادی هایی هستند که در محیط آزمایشگاه بر اساس گیرنده های پروتئینی سطح سلول سرطانی، ساخته می شوند. اکثر سلولهای سرطانی، دارای گیرنده ویژه اختصاصی اند، که به آن آنتی ژن گفته می شود. آنتی بادی مونوکلونال با هدف قرار دادن و نابود کردن تنها سلول های خاصی در بدن علیه سلول های سرطانی می شود. در نتیجه درمان سرطان با افزایش قدرت سیستم دفاعی بدن در برابر سلول های سرطانی و نیز عوارض کمتر انجام می شود آنتی بادی مونوکلونال با روش های مهندسی و با هدف چسبیدن به برخی نقاط خاص در سلول های سرطانی تولید شدند. آنتی بادی مونوکلونال یکی از روشهای مهم درمان سرطان، استفاده از فرآورده هایی است که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با دستگاه ایمنی سروکار دارند. این روش ایمونوتراپی نام دارد. آنتی بادی مونوکلونال، رایجترین داروی درمان سرطان به روش ایمونوتراپی محسوب میشود. این آنتی بادیها در مقیاس تجاری و وسیع در آزمایشگاههای پیشرفته تولید میشوند. دستگاه ایمنی بیمار مبتلا به سرطان در اینجا نقش فعالی ندارد و به همین دلیل روش فوق ایمونوتراپی غیرفعال نام دارد. دو دسته آنتی بادی مونوکلونال برای درمان سرطان بکار میروند: نوع برهنه که هیچ داروی دیگر یا ماده رادیواکتیو به آن نچسبیده و نوع کنژوگه که به یک داروی شیمی درمانی، توکسین ( سمّ ) یا ماده رادیواکتیو چسبیده است. آنتی بادیهای مونوکلونال کاربردهای متعددی در تشخیص و درمان بیماریهای مختلف دارند. رئوپرودربیماریهای قلبی عروقی، هومیرا در بیماریهای التهابی یا خودایمنی،سیمولکت وزناپاکس برای ردّ پیوند، راپتیوا در پسوریازیس بیماری التهابی پوستی، تیسابری برای اِم- اِس MS، اسکلروز متعدد، اگزولیردر آلرژی و آسم،سیناگیس برای عفونت ویروسی تنفسی، و لوسنتیس برای دژنرسانس ماکولا (بیماری چشم که با کاهش دید مرکزی همراه است )، نمونه هایی از این کاربردها هستند. آنتی بادی های مونوکلونال به چند روش عمل می کنند: ۱- برخی Mab ها پاسخ ایمنی را تحریک می کنند. این داروها همانند آنتی بادیهای تولید شده توسط گلوبولهای سفید( Bلنفوسیت B(، به گیرنده های سطح سلول سرطانی می چسبند و شناسایی را جهت سیستم ایمنی آسانتر می نمایند. ۲- سلولهای سرطانی به شکل موذیانه قادرند، قدرت شناسایی سیستم ایمنی را متوقف کنند. آنها موادی ترشح می کنند که بر روی گیرنده های سطح سلول ایمنی می چسبد، تا دیگر قادر نباشد، سرطان را تشخیص دهد. ۳- برای اینکه یک توده سرطانی بتواند به رشد خود ادامه دهد، باید قادر باشد رگسازی کند. فرآیند رگسازی موجب می شود، توده با دریافت اکسیژن و مواد غذایی بیشتر، به رشد خود ادامه دهد. ۴- دسته دیگری از Mab هابه نوع خاصی از گیرنده فاکتور رشد بنام فاکتور رشد می باشد.