دانلود مقالات ISI درباره نانو لوله‌های کربنی چندجداره + ترجمه فارسی

نانو لوله های کربنی از مهم‌ترین و پرکاربردترین ساختارهای کربنی هستند که اخیرا کشف شده‌اند. آنها از خواص و ویژگی‌های منحصربفردی برخوردار هستند. نانولوله‌های کربنی علاوه بر اینکه استحکام بسیار بالایی دارند، از انعطاف و پیچش‌پذیری خوبی نیز برخوردارند. یکی از کاربردهای آنها، کامپوزیت است. مهم‌ترین خاصیت نانولوله‌ها، هدایت الکتریکی آنهاست که بستگی به میزان نظم قرار گرفتن اتم‌ها، مقدار این پارامتر متغیر است. آنها مولکول‌هایی استوانه‌ای شکل با انتهای باز یا بسته هستند. ساختار نانولوله‌ها مانند صفحه‌ای از گرافیت است که رول شده باشد. نانو لوله های کربنی،ساختار های حلقوی تو خالی و متشکل از اتم های کربن هستندکه می توانند به شکل تک یا چند جداره آرایش یابند و دارای خواص فلزی و شبه رسانایی نیز هستند. نانو لوله های کربنی دارای سطح ویژه ی بسیار بالا، نفوذ پذیری زیاد وپایداری مکانیکی و حرارتی خوبی هستند. اگر چه تخلخل های نانولوله های کربنی به طور قابل توجهی کوچک است. غشا های نانو لوله ای نشان داده اند که به خاطر سطح داخلی صاف نانولوله ها،شدت جریان بیشتر یا یکسانی نسبت به تخلخل های بسیار بزرگتر دارند. این مواد بادوام ودر مقابل گرما مقاومند و نیز تمیز کردن و استفاده ی مجدد از آن ها در فرایند های تصفیه ای مانند آب وفاضلاب ساده است. غشا های نانو لوله ای می توانند تقریباً تمام آلودگی های آب اعم از باکتری،ویروس،ترکیبات آلی و کدورات را حذف نمایند. اولین نانولوله های کربنی که ایجیما در سال 1991 مشاهده کرد، نانولوله های کربنی چند دیواره نامیده شد؛ هر کدام از آنها از تعدادی استوانه از اتم های کربنی که به شکل آنتنی در داخل هم قرار گرفته اند تشکیل شده اند. دو سال بعد، ایجیما و دونالد بثن همزمان بدون اطلاع از کار هم نانولوله های کربنی تک دیواره ای را ساختند که تنها یک لایه از اتم های کربن را در برداشت. هر دو نوع نانولوله ساخته شده به روش مشابهی ساخته شده و خیلی از خصوصیات آن ها مثل هم بود. بارزترین این خصوصیات باریک بودن و طول خیلی بلندشان بود. بیشتر نانولوله های تک دیواره قطری نزدیک به یک نانومتر دارند که طول آن ممکن است هزاران مرتبه بزرگتر از قطر لوله باشد. در دسترس بودن و تجاری بودن نانولوله‌های کربنی چند جداره باعث شده که پیشرفت‌های بیشتری در این زمینه داشته باشیم تا حدی که محصولاتی در آستانه تجاری‌شدن تولید شده است. به عنوان مثال از نانولوله‌های کربنی چند جداره (جایگزین کربن بلک Carbon-black) در پودرهای رنگ استفاده شده است. یکی از معایب نانولوله‌های چند جداره نسبت به تک جداره این است که استحکام‌دهی آن ها کمتر می‌باشد زیرا پیوندهای صفحات داخلی ضعیف می‌باشند. اما از آنجا که‌ در حال حاضر کاربردهای نانولوله‌ها در تقویت پلیمرها باعث بهبود خواص گرمایی و الکتریکی می‌شود تا بهبود خواص مکانیکی، کاربرد نانولوله‌های کربنی چند جداره بسیار زیاد می‌باشد. ازطرفی تکنیک‌های موجود نیز برای تولید نانولوله‌های تک جداره به اندازه کافی بازدهی ندارد و خلوص لازم را نیز به همراه نمی آورد. تخلیص این مواد بسیار زحمت‌آور است و در نهایت ممکن است به ساختار نانولوله‌ صدمه نیز بزند.