دانلود مقالات ISI درباره آنفارکتوس میوکارد + ترجمه فارسی

آنفارکتوس میوکارد (به انگلیسی: Myocardial infarction) انهدام و مرگ سلولی دائم و غیرقابل برگشت در بخشی از عضله قلب (میوکارد) می باشد که به علت ازبین‌رفتن جریان خون و وقوع یک ایسکمی شدید در آن قسمت از قلب روی می‌دهد. این توقف گردش خون ممکن است ناگهانی و بدون هیچ علائم قبلی نمایان گردد یا پس از چند حمله آنژینی (درد قفسه سینه) نمود یابد. عمده‌ترین دلیل سکته بسته‌شدن رگ‌های تغذیه‌کننده قلب است. برای رفع انسداد غیر از دارو، از بالن و جراحی قلب باز (تعویض رگ مسدود شده) استفاده می‌شود. سکته قلبی نوعی عارضهٔ فراگیر است که هرساله باعث درگذشتن هزاران تن می‌گردد. اگر خونرسانی میوکارد در اثر مسدود شدن شریان ها کرونر به مدت طولانی دچار وقفه شود، انفارکتوس میوکارد یا سکته قلبی (MI) رخ می دهد. قطع خونرسانی موجب اکسیژن رسانی ناکافی به عضلات قلبی می شود، که موجب مرگ (نکروز) عضلات قلب می شود. انفارکتوس میوکارد را عموماً حمله قلبی می نامند. علت انفارکتوس معمولاً تشکیل پلاک در طول زمان (آترواسکلروز) است. ممکن است همچنین در اثر لخته هایی ایجاد شود که در ارتباط با آترواسکلروز داخل رگ تشکیل می شود. بیماران عموماً (نه همیشه) دارای علائم شدید هستند، اما بعضی از بیماران بدون علامت هستند که به آن انفارکتوس خاموش میوکارد (silent MI) اطلاق می شود. انواع انفارکتوس میوکارد بر اساس نواحی درگیر شامل موارد زیر می باشد. انفارکتوس های قدامی: انفارکتوس قدامی خود به 4 نوع تقسیم می شود که شامل؛ آنتروسپتال (Antroseptal)، وسط قدامی (Midanterior)، قدامی طرفی (Anterolateral)، و وسیع قدامی (EXtensive Anterior ) می باشد MI در هر کدام از این نواحی باعث تغییرات در لیدهای مشخص همان نواحی می شود. الف: انفارکتوس آنتروسپتال(Anteroseptal): تغییرات در لیدهای V1رV2رV3 وجود دارد. ب: انفارکتوس وسط قدامی (Midanterio MI): تغییرات در لیدهای V3،V4، V5 دیده می شود. در MI نوک قلب (اپیکال) نیز تغییرات EKG در این لیدها دیده می شود. ج: انفارکتوس قدامی طرفی ( Anterolateral MI): تغییرات در لیدهای V6، V5، AVL، D1 دیده می شود. د-انفارکتوس وسیع قدامی (Extensive Anterior MI): مجموعه تغییرات انفارکتوس Anteroseptal، Midanterior، و Anterolateral از لید v1 تا v6 و همینطور در D1 و AVL دیده می شود. انفارکتوس تحتانی (Inferior MI): تغییرات بیشتر در لیدهای AVF، D3، و تا حدودی کمتر در لید D2 دیده می شود. انفارکتوس دیافراگمی هم به این نوع MI اطلاق می شود. انفارکتوس طرفی (Hiqh lateral MI ): درگیری در قسمت طرفی چپ قلب، نزدیک به قاعده قلب وجود دارد. بدین ترتیب، تغییرات EKG در لیدهای D1، و AVL دیده می شود. انفارکتوس میوکارد یا MI ممکن است در هر ساعتی از روز یا شب به وقوع بپیوندد ولی میزان وقوع آن در صبح و در اولین ساعات بعد از بیماری در بیشترین حد است. درد شایع ترین شکایت بیماران است. درد عمیق و احشائی است. صفاتی که برای شرح آن به کار می روند شامل: سنگین، فشارنده و له کننده است. گاهی صفات درد خنجری یا سوزشی هم ذکر می شوند. در اکثر موارد انفارکتوس میوکارد همراه با تظاهرات معمولی و تی پیک است که تشخیص را آسان می‌سازد. یک درد موضعی قفسه سینه‌ که در مرکز قفسه صدری(سینه) با قابلیت انتشار بطرف آرواره و بازوها پشت و گردن سمپتوم ویژه در ام‌آی است و بیشتر از ۲۰ دقیقه طول می‌کشد. اگر درمان نشود این درد آزاردهنده و بحرانی است و مدتها بطول می‌انجامد. گاهی چندین ساعت با مصرف تری‌نیترین مقاومت می‌کند، داروی دوپواترین درد آنژین را آرام می‌کند. هم‌چنین علائم دیگری که آشکار کننده هستند عبارتند از الکتروکاردیوگرام اورژانس و فوری می‌تواند تشخیص را آسان سازد. در تعداد زیادی از موارد انواع انفارکتوس وجود دارد که بصورت تشویش و اضطراب تظاهر می‌کند. اولین قدم استراحت کامل، تجویز اکسی‍ژن و کنترل فشار خون و ریتم قلبی است. معمولا داروهای ضدانعقاد مانند آسپرین یا هپارین و بلوک کننده های گیرنده بتای سمپاتیک مانند پروپرانولول تجویز می شود. برای باز کردن رگ مسدود شده در بیمارستان گاه از داروهایی مانند استرپتوکیناز یا اوروکیناز یا بالن یا جراحی اورژانس عروق کرونر استفاده میشود. اغلب علائمی چون ضعف، تعریق، استفراغ، اضطراب و در شُرف مرگ بودن این درد را همراهی می کند. درد ممکن است در حالت استراحت نیز رخ دهد. زمانیکه درد به هنگام فعالیت ایجاد شده باشد، با استراحت بهبود می یابد. با این وجود درد همیشه در بیماران انفارکتوس میوکارد (MI) وجود ندارد. نسبت سکته قلبی بدون درد، در بیماران مبتلا به دیابت بیشتر است و با افزایش سن نیز بیشتر می شود. در افراد مسن ممکن است انفارکتوس میوکارد خود را به صورت تنگی نفس ناگهانی نشان دهد.