دانلود مقالات ISI درباره سلامت شغلی + ترجمه فارسی

سلامت شغلی (Occupational health) به موضوع ایجاد تعادل بین کار و زندگی مربوط می شود. کسی که تنها به کار و شغل اهمیت بدهد و وقت کافی برای اوقات فراغت اختصاص ندهد دچار صدمه به روابط اجتماعی خود می شود. کار تحت استرس بهره وری را کاهش می دهد. کار طولانی در ساعات متمادی تمرکز و بهره وری را پایین می آورد. بین کار و اوقات فراغت باید تعادل برقرار باشد. انسان زندگی خود را در محیط‌های مختلف می‌گذراند، و محیط کاری، از مهم‌ترین محیط‌هایی است که فرد، در بزرگسالی، بخش اعظمی از وقت خود را در آن‌جا سپری می‌کند، بنابراین شناسایی عوامل موجود در محیط کار، و عوامل زیان‌آور، می‌تواند عملکرد فرد را در شغل او، تحت تأثیر قرار دهد، که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به عوامل ارگونومیک اشاره کرد. بعضی از شغل ها بر سلامت جسمی و روحی انسان تاثیر مخربی میگذارند به عنوان مثال شغلهایی که نیاز به ایستادن طولانی مدت دارد مانند آرایشگری، پرستاری، در معرض ابتلا به واریس قرار می دهد. سلامت همچنین نشستن طولانی مدت نیز می تواند خطر دیابت نوع 2، بیماری قلبی و مرگ زود رس را افزایش دهد. با این حال برخی از خطرات مرتبط با کار غیرمنتظره است. سلامت شغلی توسط نوع شغل، میزان پیشرفت در کار، رضایت شغلی و میزان حقوق وابسته است. جستجوی گزینه های مختلف شغلی نیز به انتخاب بهتر شغل کمک می کند. حفظ روابط خوب با همکاران و توانایی تعامل بهینه با زیردستان، همکاران و زیر مجموعه ها در محیط کاری نیز بر این موضوع موثر است. روابط کاری محکم و در عین حال دوستانه به ایجاد محیط کاری سالم کمک می کند. سلامت شغلی درباره نحوه درست انجام کار صحبت نمی کند بلکه به موضوعات رضایت شغلی، ترقی در کار و ارضای روحی از کار می پردازد. اعتیاد به کار راه حل دستیابی به آرزوهای شغلی نیست. یاد گرفتن نه گفتن به اجتناب از استرس در محیط کاری کمک می کند. بدین ترتیب استرس کاری، انتخاب نادرست شغل، وظایف بدون پاداش و ترقی اندک شغلی، سلامت احساس و بدنبال آن سلامت شغلی را تهدید می کند. استرس های شغلی سلامت بدنی را تحت تاثیر قرار داده و افسردگی روحی و کاهش بهره وری را به همراه می آورد. سلامت شغلی لزوما به معنای کسب سلامت مهارت نیست. اما سلامت مهارت به سلامت شغلی کمک می کند. سلامت مهارت دستیابی به اهداف و خواسته ها با کمک رشد یک مهارت خاص می باشد. افراد دارای سلامت مهارت شناخت بهتری از شخصیت، اهداف، استعداد ها و مهارتهای خود دارند و بطور مستمر سعی می کنند با توجه به نیازهای بازار کار آنرا بهبود دهند. گسترش مهارتها و استعدادها دامنه انتخاب شغل را بیشتر کرده و ترقی شغلی را در پی دارد. شرکت در دوره های مهارت آموزی، کارگاههای تخصصی، سمینارها، برنامه های خود شناسی و. . به شناخت بهتر از خود و شانس بیشتر در رقابت شغلی می انجامد.