دانلود مقالات ISI درباره ریفامپین + ترجمه فارسی

ریفامپین (rifampin) یا ریفامپیسین (Rifampicin) یک آنتی بیوتیک با قدرت کشتن باکتری ها (باکتریوسیدال) از گروه ریفامایسین (rifamycin) است. این دارو یک ترکیب نیمه صناعی است که از آمی کولاتوپسیس ریفامی سینیکا Amycolatopsis rifamycinica بدست می آید. در سال ۱۹۵۷ نمونه خاکی از جنگل های کاج واقع در استانهای جنوبی فرانسه برای آنالیز به آزمایشگاهی در شهر میلان در ایتالیا فرستاده شد ودر آنجا پژوهشگران موفق به یافتن یک نوع باکتری جدید در آن نمونه شدند. این باکتری قدرت تولید موادی با عملکرد آنتی بیو تیکی را دارا بود. بدلیل علاقه گروه پژوهشگر به یک داستان جنایی فرانسوی بنام ریفی فی Rififi، نام این ترکیب ریفامایسین گذاشته شد. پس از دو سال تلاش برای تولید مولکول نیمه صناعی استوارتر، سرانجام در سال ۱۹۵۹ مولکولی با قدرت اثر بخشی بالا بنام ریفامپیسین تولید گردید. ۱۹۶۷ ریفامپیسین همراه با گروه دیگری از داروها ( ایزونیازید، اتامبوتول و پیرازین آمید استرپتومایسین) برای درمان سل توصیه شد. از آنجا که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت در میکروب عامل سل، مصرف منظم ریفامپیسین به مدت چندین ماه به همراه سایر داروها ضروری است، گاه در رژیم‌های درمانی سل مصرف این دارو تحت نظارت مستقیم تیم بهداشتی صورت می گیرد این دارو را برای درمان عفونت هایی چون سل و جذام می توان بکار برد. برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، در درمان جذام این دارو همواره به همراه داپسون dapsone و کلوفازمین clofazimine استفاده می شود ریفامپیسین در درمان پیشگیرانه ( پروفیلاکتیک prophylactic ) در فردی که در معرض مننگوکوک قرار گرفته است بکار می رود. این دارو تا حدودی بروی ویروس واکسینیا vaccinia اثر دارد. ریفامپیسین RNA پلی مرآز وابسته به DNA و در نتیجه پروتیین سازی باکتری را مهار می کند. باکتری‌های مقاوم توان تولید RNA پلی مرآزهایی با تفاوت جزیی در زیر واحد بتا که توسط ریفامپیسین مهار نمی شوندرا دارند. در واقع با تاثیر بر زیرواحد B از RNA polymerase موجب مهار این آنزیم میشود آسیب کبدی ( هپاتوتوکسی سیتی hepatotoxicity) مهمترین عارضه این داروست و ازاین رو افرادی که این دارو را دریافت می کنند پیوسته باید تحت آزمایش‌های مربوط به کارکرد کبد (liver function tests ) قرار گیرند. ریفامپیسین همچنین عوارضی چون تب، بثورات پوستی و مشکلات دستگاه گوارشی ایجاد می کند. این دارو ترشحات بدن مانند ادرار و اشک را به رنگ نارنجی یا قرمز در می آورد که گرچه خوش خیم است، ممکن است باعث ترس بیمار شود.