The β-fibrinogen –455G/A gene polymorphism and the risk of ischaemic stroke in a Polish population

Background and purposeIschaemic stroke is considered to be multifactorial and interactions between environmental and genetic factors play an important role. Although vascular risk factors are well known, the genetic ones are still undiscovered. In the present study, we assessed the significance of the β-fibrinogen –455G/A gene polymorphism and the risk of ischaemic stroke in a Polish population.Material and methods426 ischaemic stroke patients classified according to stroke aetiologies (small vessel disease, large vessel disease or cardioembolic stroke) and 234 controls were included in the study. The association of the β-fibrinogen genotypes with ischaemic stroke was tested using logistic regression analysis under dominant, recessive or additive models of inheritance.ResultsThe allele and genotype distributions of the β-fibrinogen –455G/A gene polymorphism did not differ significantly between patients and controls (patients: G – 75%, GG – 56.6%, GA – 36.8%, AA – 6.6%; controls: G – 73.7%, GG – 57.3%, GA – 32.9%, AA – 9.8%; p > 0.05, χ2). In addition, logistic regression analysis adjusted for the known risk factors, i.e. hypertension, ischaemic heart disease, myocardial infarction, hypercholesterolaemia, diabetes mellitus and smoking, did not show a role of the studied polymorphism in ischaemic stroke.ConclusionsThe β-fibrinogen –455G/A gene polymorphism is not a risk factor for ischaemic stroke in a Polish population.

StreszczenieWstęp i cel pracyEtiologia udaru niedokrwiennego mózgu jest wieloczynnikowa. Istotną rolę odgrywają w niej interakcje pomiędzy czynnikami środowiskowymi i genetycznymi. Naczyniowe czynniki ryzyka udaru mózgu są dość dobrze poznane, natomiast rola czynników genetycznych pozostaje wciąż niejasna. W prezentowanym badaniu oceniano znaczenie polimorfizmu –455G/A genu β-fibrynogenu w kontekście ryzyka wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu w populacji polskiej.Materiał i metodyDo badania włączono 426 chorych na udar niedokrwienny mózgu sklasyfikowanych zgodnie z etiologią udaru (choroba małych naczyń, choroba dużych naczyń lub udar sercowozatorowy) oraz 234 osoby z grupy kontrolnej. Związek pomiędzy badanym polimorfizmem a udarem niedokrwiennym mózgu został zbadany przy użyciu regresji logistycznej w dominującym, recesywnym i addytywnym modelu dziedziczenia.WynikiNie stwierdzono istotnej różnicy w rozkładzie alleli i genotypów polimorfizmu –455G/A genu β-fibrynogenu pomiędzy pacjentami a osobami z grupy kontrolnej (pacjenci: G – 75%, GG – 56,6%, GA – 36,8%, AA – 6,6%; grupa kontrolna: G – 73,7%, GG – 57,3%, GA – 32,9%, AA – 9,8 %; p > 0,05, test χ2). Ponadto w modelu regresji logistycznej uwzględniającym wpływ znanych czynników ryzyka, takich jak: nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, zawał mięśnia sercowego, hipercholesterolemia, cukrzyca i palenie tytoniu, nie wykazano roli badanego polimorfizmu w udarze niedokrwiennym mózgu.WnioskiPolimorfizm –455G/A genu β-fibrynogenu nie jest czynnikiem ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu w populacji polskiej.