Quality of life and social support in patients with multiple sclerosis

Background and purposeThe aim of the study was to evaluate quality of life (QoL) in multiple sclerosis (MS) patients and to assess the relationship between QoL and social support taking into account key clinical factors and other socio-demographic variables.Material and methodsTwo hundred and ten MS patients (150 women and 60 men) aged between 21 and 59 years were evaluated; the MS group was compared with 108 healthy controls. QoL (MSQOL-54), disease severity (Expanded Disability Status State, EDSS), social support (Social Provisions Scale, SPS), mood (Beck Depression Inventory, BDI) and basic clinical and demographic data were assessed.ResultsDisease severity was mild (EDSS < 4) in 85% of patients, and depressive symptoms (BDI > 13) were present in 41% of patients. Mean physical health composite of MSQOL-54 was 53.6 ± 20.7 and mean mental health composite was 60.0 ± 19.8. MS patients scored significantly lower than healthy subjects. Mean SPS was 78.2 ± 10.9 (range, 6–96) which indicated high social support. In bivariate analysis, social support correlated significantly with the majority of MSQOL domains; in multivariate analysis, however, this relationship was not significant. Emotional well-being was the main predictor of QoL, in both physical and mental domains.ConclusionsMS influences QoL but to a greater extent in the physical than the psychological domain. The role of social support in QoL is generally positive but its protective function may be weakened when interacting with other factors. Depression is the main predictor of QoL when adjusted for other factors. Thus, treatment of mood disturbances might significantly improve QoL in MS patients.

StreszczenieWstęp i cel pracyCelem pracy była ocena jakości życia (JŻ) chorych na stwardnienie rozsiane (SR) oraz analiza zależności pomiędzy JŻ i wsparciem społecznym z uwzględnieniem kluczowych czynników klinicznych i innych zmiennych społeczno-demograficznych.Materiał i metodyZbadano 210 chorych na SR (150 kobiet i 60 mężczyzn) w wieku od 21 do 59 lat. Zastosowano kwestionariusze oceny JŻ (MSQOL-54), nasilenia objawów choroby (Expanded Disability Status Scale – EDSS), wsparcia społecznego (Skalę wsparcia społecznego – SWS) i nastroju (Inwentarz depresji Becka – BDI); przeanalizowano dane demograficzne i kliniczne. Jakość życia chorych porównano z wynikami uzyskanymi u 108 osób zdrowych z grupy kontrolnej.WynikiU 85% chorych stwierdzono niewielkie nasilenie objawów SR (EDSS < 4), a u 41% występowały zaburzenia depresyjne (BDI > 13). Średnia punktów w MSQOL-54 wynosiła w dziedzinie fizycznej 53,6 ± 20,7, a w dziedzinie psychicznej 60,0 ± 19,8. Oceny JŻ chorych były istotnie niższe niż osób zdrowych. Średnia SWS (zakres: 6–96) wynosiła 78,16 ± 10,9, co odpowiada wysokiej ocenie wsparcia. W analizach dwuzmiennowych wsparcie korelowało istotnie z większością dziedzin MSQOL-54, w analizach wielowymiarowych zależność ta była jednak statystycznie nieistotna. Głównym czynnikiem predykcyjnym JŻ, zarówno w dziedzinie fizycznej, jak i psychicznej, był stan emocjonalny.WnioskiJakość życia chorych na SR jest obniżona, przy czym w większym stopniu w dziedzinie fizycznej niż psychicznej. Znaczenie wsparcia dla JŻ jest generalnie pozytywne, lecz w interakcji z innymi czynnikami jego protekcyjna rola może być osłabiona. Objawy depresyjne stanowią główny czynnik prognostyczny JŻ po uwzględnieniu innych zmiennych, co wskazuje, że leczenie zaburzeń nastroju może w istotny sposób poprawić JŻ chorych na SR.