دانلود مقالات ISI درباره سزیم، سیزیم + ترجمه فارسی

سزیم(سیزیم) عنصر شیمیایی است که در جدول تناوبی با نشان Cs و عدد اتمی 55 مشخص می باشد. این عنصرنرم ونقره فام از فلزات قلیائی بوده و یکی از سه فلزی است که در حرارت اطاق به حالت مایع می باشند. قابل توجه ترین کاربرد این عنصر در ساعتهای اتمی است. سزیم گاها به شکل cesium (با تلفظ سیزیم) نوشته می شود، اما بر اساس نظر IUPAC نام رسمی این عنصر، caesium (سزیم) است، گرچه از سال 1993 نوع نوشتاری cesium هم رسمیت یافته است. حجم: سزیم فعال ترین فلز جدول تناوبی میباشد. فلزی است با جلای نقره‌ای که در جزیی بالاتر از دمای اتاق مایع می‌شود. در زیر نقطه ذوب، جامد و نرم است، به شدت فعال است. آب را تجزیه می‌کند و هیدروژن آزاد می‌کند که بلافاصله آتش می‌گیرد. همچنین با اکسیژن، هالوژن‌ها، گوگرد و فسفر به شدت واکنش می‌دهد که این واکنش با احتراق خود به خود همراه است. جرم حجمی آن ۱٫۹۰، نقطه ذوب ۲۸، نقطه جوش ۷۰۵ درجه سانتی گراد، سختی مو ۰٫۲ است. سزیوم از لحاظ نیروی محرکه برقی در بالاترین وضع قرار دارد، همچنین پایینترین نقطه ذوب را در میان فلزهای قلیایی داراست. در اسیدها و الکل محلول است. دارای سمیتی ضعیف و شعله‌ای بنفش است. کاربردها: چشمگیر ترین کاربرد سیزیم در ساعتهای اتمی است که دقت آنها 5 ثانیه در 300 سال است. Cs-134 در آب شناسی، بعنوان معیار سنجش خروجی سیزیم توسط صنعت نیروی اتمی به کار می رود. از این ایزوتوپ به این علت استفاده می گردد که کمتر ازCs-133 یا Cs-137 متداول است، ایزوتوپ ( Cs-134) را می توان به تنهائی با واکنشهای اتمی تولید کرد. Cs-135 نیز در مورد فوق کاربرد دارد. سیزیم مانند سایر عناصر گروه 1 میل ترکیبی زیادی با اکسیژن دارد و بعنوان "گیرنده" در لامپهای الکترون به کار می رود. این عنصر همچنین در باطریهای – نوری کاربرد دارد. علاوه بر اینها سزیم بعنوان کاتالیزوردر هیدروژنه کردن ترکیبات آلی خاصی مورد استفاده قرار می گیرد. اخیرا" از این عنصر در سیستم رانش یونی استفاده شده است. اثر سزیم بر سلامتی انسان: به دلیل بمباران اتمی چرنویل مقادیر اندکی سزیم در هوا، نوشیدنی و اکثر غذاها وجود دارد. میزان سزیم موجود در هوا بسیار کم بوده ولی به دلیل جذب تشعشعات رادیواکتیو توسط گیاهان، سزیم در آب های سطحی و بسیاری از غذاها وجود دارد. زمانی که انسان در تماس با سزیم رادیواکتیو قرار می گیرد فرد نابودی سلولی را تجربه می کند، از علائم آن می توان تهوع، استفراغ، اسهال و خونریزی را برشمرد. وقتی تماس به مدت طولانی ادامه پیدا کند فرد هوشیاری خود را از دست داده و کم کم به کما می رود و در نهایت به مرگ منجر می شود. میزان اثرات سزیم، به مقاومت بدنی فرد، مدت زمان تماس و شدت تماس بستگی دارد.