دانلود مقالات ISI درباره دمینرالیزاسیون + ترجمه فارسی

هر روز مواد معدنی توسط فرآیند به نام دمینرالیزاسیون Demineralization به لایه مینای دندان جذب می شوند. خارج شدن مواد معدنی از لایه دندان را دمینرالیزاسیون می گویند. با مصرف شیرینی باکتریهای پوسیدگی زای موجود در بیوفیلم چسبیده به دندان متعاقب فرایند متابولیکی خود تولید اسید میکنند که باعث افزایش میزان اسیدیته بیوفیلم چسبیده به دندان تا حدود 5/5 می شود. این حد از اسیدیته بر روی دندان بحرانی تلقی میشود و برا ی مدت حدودا 45 دقیقه سبب برداشتن یون های کلسیم و فسفات دندان می شود. البته علاوه بر میکروب و شیرینی فاکتور های دیگری هم در ایجاد پوسیدگی دخیل هستند مثل تعداد و نوع میکروبهای موجود در بیوفیلم، رژیم غذایی، بهداشت دهان، شکل و فرم دندان ها، میزان فلوراید آب آشامیدنی، کمیت وکیفیت بزاق و مقاومت ذاتی دندان ها در مقابل اسید (بیوفیلم که قبلا پلاک میکروبی گفته می شد، لایه ای نازک، بی رنگ، چسبنده و حاوی میکروبها و محصولات جانبی آنها می باشد که فرایند افزیش اسیدیته در آن اتفاق می افتد و هدف از مسواک زدن برداشتن این لایه از روی دندان ها است. ) به عبارت دیگر بعضی افراد دارای فاکتور های مثبت حفاظتی و بعضی دارای فاکتور های غیر حفاظتی یا بیماریزا (به نفع دمینرالیزاسیون)هستند. در مقابل دمینرالیزاسیون، فرآیند رمینرالیزاسیون وجود دارد که باعث جلوگیری از پوسیدگی دندان ها می شود. مواد معدنی مثل فلوراید، کلسیم و فسفات که در مواد غذایی و آب وجود دارند می توانند دوباره جذب لابه مینای دندان شوند که به این فرآیند، رمینرالیزاسیون گفته می شود.