دانلود مقالات ISI درباره توالی یابی DNA، تعیین توالی دی‌ان‌ای + ترجمه فارسی

توالی یابی DNA فرایندی برای تعیین دقیق ترتیب نوکلئوتیدهای درون مولکول DNA می‌باشد. توالی یابی شامل هر روش یا فناوری ای است که ترتیب چهار باز آدنین، گوانین، سیتوزین و تیمین را در یک رشته از DNA تعیین می‌کند. ظهور روش‌های توالی یابی سریع DNA تا حد زیادی به تحقیقات و اکتشافات در زیست‌شناسی و پزشکی کمک کرده‌است. تعیین توالی DNAاز مهم ترین تکنیک های موجود در زمینه زیست شناسی مولکولی بوده که به موجب آن می توان ترتیب قرار گرفتن نوکلئوتیدها را در یک قطعه از DNA مشخص نمود. چندین روش مختلف جهت تعیین توالی DNA وجود دارد. در حال حاضر تعیین توالی DNA در زمینه تشخیص طبی و دیگر زمینه های پزشکی از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشد. امروزه با پیشرفت های ایجاد شده در زمینه های نانوتکنولوژی و بیوانفورماتیک، روش هایی جهت افزایش سرعت و افزایش بازدهی در تعیین توالی DNA ابداع شده که این امر، امکان انجام پروژه های بزرگی از قبیل تعیین توالی ژنوم انسان را بصورت ارزان تر، دقیق تر و سریع تر فراهم آورده است. در اوایل دهه ۱۹۷۰ توالی یابی DNA برای اولین بار توسط محققان دانشگاهی با استفاده از روش دشوار کروماتوگرافی دو بعدی به دست آمد. به دنبال توسعه روش‌های مبتنی بر فلوئورسانس روش‌هایی ابداع گردیده که در آنها از یک توالی یاب دی ان ای استفاده می‌شود، به کمک این توالی یاب‌ها، توالی یابی DNA آسان‌تر و سریع تر شده‌است. کاربردها: توالی یابی DNA می‌تواند برای تعیین توالی ژن‌های خاص، نواحی ژنتیکی بزرگ (به عنوان مثال خوشه‌های ژنی یا اپرون‌ها)، کروموزوم‌ها یا کل ژنوم هر موجودی استفاده شود. تعیین توالی DNA کارآمدترین راه برای توالی یابی RNA یا پروتئین (از طریق قالب‌های خوانش باز) می‌باشد. در واقع، توالی یابی DNA یک تکنولوژی کلیدی در بسیاری از گرایش‌های زیست‌شناسی از جمله زیست‌شناسی مولکولی و زیست‌شناسی تکاملی و علوم دیگر مانند متاژنومیکس پزشکی، پزشکی قانونی یا انسان‌شناسی است.