تست الیزا(به انگلیسی: ELISA) یک روش آزمایشگاهی بیوشیمیایی ساده با حساسیت بسیار بالا است که امکان آنالیز تعداد زیادی نمونه را به صورت همزمان فراهم می کند. این روش در ایمونولوژی (ایمنی شناسی) برای تشخیص وجود یک آنتی بادی یا آنتی ژن در نمونه مورد آزمایش استفاده می شود که عموما به عنوان ابزاری تشخیصی در پزشکی و پاتولوژی و همچنین تست کنترل کیفیت در بسیاری از صنایع کاربرد دارد. این تست در اصل برای کنترل کیفیت در گیاهپزشکی بوجود آمد و ابتدا در دامپزشکی به منظور تشخیص بیماری های عفونی استفاده شد سپس به عنوان روش تشخیص آزمایشگاهی در برخی بیماریهای انسان بکار گرفته شد. تست الیزا یک آزمایش استاندارد برای کشف ویروس در خون است و استانداردی جهانی برای استفاده در بیمارستانها٬ بانک خون و سازمانهای انتقال خون بویژه در تشخیص ایدز میباشد. در الیزا خود ویروس جستجو نمیشود بلکه اندازه پادتن(آنتیبادی) که در بدن شخص آلوده به یک ویروس(مانند اچآیوی) تولید شده٬ اندازه گرفته می شود.
مراحل انجام یک آزمون ELISA که تقریبا در تمام انواع آن مشترک است عبارت است از:
1) پوشش دهی، که به معنی جذب یک آنتی ژن یا آنتی بادی با سطوح جامد است.
2) اضافه کردن نمونه های مورد آزمایش.
3) گذشت مدت زمان کافی برای انجام واکنش که به اصطلاح انکوباسیون واکنشگرها نامیده می شود.
4) انجام عمل شستشو توسط واشر ELISA، به منظورجدا کردن واکنشگرهای متصل شده و واکنش داده از واکنشگرهای آزاد و متصل نشده.
5) اضافه عوامل لینک شده با آنزیم.
6) مجددا طی مدت زمان انکوباسیون برای واکنشگرها.
7)استفاده مجدد از واشر ELISA جهت انجام عمل شستشو.
8) افزودن زیرلایه آنزیم جهت تشخیص واکنش دهنده ها.
9) طی زمان انکوباسیون.
10) اتمام واکنش آنزیمی توسط متوقف کننده ها و خوانش دانسیته نوری به دست آمده توسط خواننده.
تست الایزا را در حالت معمول برای ردیابی آنتی ژن یا آنتی بادی بکار می برند بدین ترتیب که یکی از این دو ماده در بستر جامد ثابت می شود و برای ردیابی دومی بکار گرفته می شود، اما اساسا برای ردیابی هر جفت ماده ای که مثل جفت آنتی ژن و آنتی بادی به هم گرایش داشته و قدرت اتصال مناسبی نسبت به هم دارند میتواند بکار گرفته شود (مثلا لکتین به لیگاند مربوطه اش یا مولکول به گیرنده اختصاصی اش) البته این پدیده یعنی اتصال بین دو ماده ای که آنتی بادی و آنتی ژن نیستند اما گرایش به هم دارند اغلب اوقات مشکل آفرین است و برای بالا بردن حساسیت و اختصاصیت اتصال بین آنتی بادی و آنتی ژن در الایزا باید این اتصالات ناخواسته را به طریقی مهار کرده و یا کارهای جبرانی لازم را در نظر گرفت.
امروزه ELISA یکی از قدرتمند ترین روش های آزمایشگاهی برای پی بردن به اختلالات سیستم ایمنی است، این تست به منظور پی بردن به آنتی ژن ناشی از ارگانی عفونی در بدن یا مواد غیر نرمالی که معرف برخی بیماری ها است انجام می شود. همچنین آنتی بادی هایی که در پاسخ به برخی عفونت ها یا بیماری ها به وجود آمده نیز توسط این تست قابل تشخیص هستند. تست ELISA اولین آزمایش متداول در غربال زنی HIV است. در تست ELISA سرم فرد 400 بار رقیق شده و به صفحه ای که حاوی آنتی ژن HIV است اضافه می شود. اگر آنتی بادی HIV در سرم وجود داشته باشد، به این آنتی ژن های HIV می چسبد. سپس به منظور از بین بردن دیگر اجزا سرم، پلیت شستشو داده می شود. یک "آنتی بادی ثانویه" ساخته شده مخصوص (یک آنتی بادی چسبیده به آنتی بادی دیگری) به پلیت اعمال شده و شستشوی دیگری انجام می شود. این آنتی بادی ثانویه به صورت شیمیایی به آنزیم از پیش تهیه شده می چسبد. این بار زیر لایه ای برای آنزیم اعمال شده و توسط آنزیم کاتالیز می شود که منجر به تغییر رنگ در فلورسانس می شود.
در این صفحه تعداد 9168 مقاله تخصصی درباره تست الیزا که در نشریه های معتبر علمی و پایگاه ساینس دایرکت (Science Direct) منتشر شده، نمایش داده شده است. برخی از این مقالات، پیش تر به زبان فارسی ترجمه شده اند که با مراجعه به هر یک از آنها، می توانید متن کامل مقاله انگلیسی همراه با ترجمه فارسی آن را دریافت فرمایید. در صورتی که مقاله مورد نظر شما هنوز به فارسی ترجمه نشده باشد، مترجمان با تجربه ما آمادگی دارند آن را در اسرع وقت برای شما ترجمه نمایند.
مقالات زیر هنوز به فارسی ترجمه نشده اند. در صورتی که به ترجمه آماده هر یک از مقالات زیر نیاز داشته باشید، می توانید سفارش دهید تا مترجمان با تجربه این مجموعه در اسرع وقت آن را برای شما ترجمه نمایند.
Keywords: تست الیزا; POC; point of care; TV-GS-MS; thermal volatilization gas chromatography mass spectrometry; MSL; Mars Science Laboratory; SAM; sample analysis at Mars; MTBSTFA; N-methyl-N-tert-butyldimethylsilyl-trifluoroacetamide; MECA; microscopy electrochemistry and co