دانلود مقالات ISI درباره گلوکز + ترجمه فارسی

گلوکز(به انگلیسی: Glucose) یک نوع قند موجود در خون است که توسط یاخته‌های بدن مصرف شده و تولید انرژی می‌کند. گلوکز، یکی از قندهای مونوساکارید (تک قندی) است که به نامهای D- گلوکز، D- گلوکوپیرانوز، قند انگور ( grape Suger )، قند ذرت ( Corn Suger )، دکستروز و سرلوز (Cerelose) نیز نامیده می‌شود. دارای فرمول عمومی C۶H۱۲O۶ است و با داشتن عاملOH بخوبی در آب محلول است. واکنش اکسیداسیون آن در سیستم حیاتی جانوران اتفاق می‌افتد و به همراه تولید آب و CO۲ مقدار زیادی انرژی پدید می‌آورد. منابع گلوکز گلوکز که در طبیعت به حالت آزاد و یا در ترکیب یافت می‌شود، نه تنها متداولترین قند است، بلکه فراوان‌ترین ترکیب شیمیایی طبیعت نیز محسوب می‌شود. گلوکز در حالت آزاد در اکثر گیاهان عالی‌تر ملاحظه می‌گردد. این قند، همراه با D- فروکتوز در غلظتهای قابل ملاحظه در انگور، انجیر و سایر میوه‌های شیرین و در عسل وجود دارد. همچنین در غلظتهای کمتر، می‌توان آن را در خون و در لنف ملاحظه نمود. این گلوکز است که نقطه شروع "چرخه مایرهوف- رامبدن" می‌باشد، چرخه ای که کانال و مجرای اساسی تجزیه "مونوساکاریدها" در ماهیچه‌ها و در تخمیرهای میکروبی و تبدیل به پیرویک اسید می‌باشد. هگزوزهای دیگر به ناچار بایستی به گلوکز ایزومری تبدیل گردند، آنهم به شکل 1-فسفریک استر قبل از اینکه وارد این چرخه شوند. D- گلوکز، متابولیت عمده کربوهیدرات در غذای جانوری است. گلوکز به نحوی رضایت بخش، تامین کننده حداقل 50% از کل انرژی مورد نیاز منازلها و انواع جانوران است. گلوکز بوسیله جذب از روده کوچک وارد جریان خون می‌شود. این قند از راه سیاهرگ کبدی وارد کبد شده و در آنجا بصورت گلیکوژن ذخیره می‌شود. مضافا قسمت دیگری از این قند وارد سیستم‌های بدن می‌گردد. چرخه گلوکز در بدن بوسیله کوری‌ها (GT. ، C. F. ، Cori) بصورت زیر می‌باشد: گلوکز به سهولت بوسیله مخمر تجزیه شده و به الکل اتیلیک و دی‌اکسید کربن تبدیل می‌گردد. همچنین این قند بوسیله باکتریها متالیز شده و موجب تشکیل انواع فراورده‌ها مانند هیدروژن، اسیدهای استیک و بوتیریک، الکل بوتیل، استون و بسیاری از فراورده‌های دیگر می‌شود. وقتی صحبت از قند خون می کنیم، منظورمان قندی به نام «گلوکز» است. گلوکز که در طبیعت به حالت آزاد و یا در ترکیب یافت می‌شود، نه تنها متداولترین قند است، بلکه فراوان‌ترین ترکیب شیمیایی طبیعت نیز محسوب می‌شود. گلوکز در حالت آزاد در اکثر گیاهان عالی‌تر ملاحظه می‌گردد. این قند، همراه با D- فروکتوز در غلظتهای قابل ملاحظه در انگور، انجیر و سایر میوه‌های شیرین و در عسل وجود دارد. همچنین در غلظتهای کمتر، می‌توان آن را در خون و در لنف ملاحظه نمود. سلولز، نشاسته و گلیکوژن، تماما از واحدهای گلوکز تشکیل شده‌اند. همچنین گلوکز بزرگترین جزء ساختمانی بسیاری از الیگوساریدها بویژه ساکاروز و بسیاری از گلیکوزیدها را تشکیل می‌دهد. این قند را می‌توان بروش تجارتی از هیدرولیز نشاسته ذرت به توسط یک اسید معدنی رقیق تهیه کرد. گلوکز تجاری حاصله، در حد زیادی در کارخانجات شیرینی و مربا و الکل و کمپوت سازی مورد استفاده واقع می‌شود. در واقع مولکولهای گلوکز و سایر پنتوزها و هگزوزها در محلول، حلقوی هستند. این حالت نسبت به زنجیره کربنی گسترده، برتری دارد. گلوکز محلول ( مثلا در سلول ) عمدتا به صورت حلقه ای از پنج کربن و یک اکسیژن یافت می شود. فرض بر این است که وقتی اتمها دستخوش بازآرایی می شوند، این ساختار فضایی اجازه می دهد که اتم کربن شماره ۱ با یک پیوند کووالان با اکسیژن متصل به کربن شماره ۵ پیوند برقرار کند. وقتی که گلوکز حلقوی می شود، امکان تشکیل دو فرم ایزومری وجود دارد. این دو ایزومر فقط در جهت قرار گرفتن گروه هیدروکسیل OH متصل به کربن شماره ۱ با هم تفاوت دارند. وقتی که گروه هیدروکسیل در طرفی از حلقه واقع شود که گروه جانبی CH2OH قرار دارد، ترکیب حاصل به عنوان بتا گلوکز شناخته می شود. اما اگر گروه OH در طرف مخالف گروه جانبی CH2OH واقع شود ترکیب حاصل آلفا گلوکز نامیده می شود.